Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 408

Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych

w organach mózgu przez spłodzenie z Ducha. Te trzy rzeczy – nowa duchowa wola, zdolności i charakter – stanowią Ducha Świętego w świętych, ponieważ stanowią one Boskie usposobienie w nich. Gdy święty poświęcał się, nowa ludzka wola, którą Jezus w nim rozwijał i przy pomocy której umożliwił mu poświęcenie wszystkiego, co ludzkie Bogu i przyjęcie Boskiej woli za własną, w akcie spłodzenia z Ducha łaskawie otrzymywała zdolność czynienia Boskiej woli w duchowy sposób i z duchowych motywów; jednocześnie władzom jego mózgu były udzielane duchowe zdolności. Ten akt spłodzenia z Ducha czynił go nowym stworzeniem, a jak wykazaliśmy powyżej, to nowe stworzenie jest rozwijane do podobieństwa charakteru Boga i Chrystusa. To nowe stworzenie, składające się z nowych duchowych zdolności i woli, jest początkiem Ducha Świętego w świętym. Rozwinięcie go w zupełności na podobieństwo charakteru Boga i Chrystusa jest dopełnieniem dzieła Ducha Świętego w nim.

      A teraz rozwiniemy to krótkie stwierdzenie na temat składników Ducha Świętego jako Boskiego usposobienia w świętych. Biblia używa terminu Duch Święty jako nowe stworzenie na oznaczenie kilku rzeczy:

      (1) Początek Boskiej natury w Kościele jest początkiem duchowej zdolności oraz pragnienia, chęci zaszczepionej w każdym z naszych organów mózgu, (a) uzdalniając nasze religijne organy mózgu do działania z duchowych motywów i w duchowy sposób; (b) uzdalniając nasze inne organy mózgu do sięgania poza ziemskie obiekty (do których naturalnie sięgają), do odpowiednich obiektów duchowych; (c) uzdalniając nasze łaski religijne (jakie wcześniej posiadaliśmy jako cechy naszych odpowiednich religijnych organów mózgu) do sięgania do swych obiektów z duchowych motywów i w duchowy sposób; oraz (d) uzdalniając nasze inne łaski do sięgania poza ziemskie obiekty (do których poprzednio były one ograniczone), do odpowiednich obiektów duchowych. Te cztery rzeczy sprawiają, iż – zależnie od przypadku – te zdolności i łaski działają z duchowych motywów i w duchowy sposób w odniesieniu do obiektów ziemskich lub niebiańskich.

poprzednia stronanastępna strona