Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 413
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
Kol. 3:9,10 to kolejny stosowny fragment, dotyczący tej samej kwestii co Efez. 4:21-24. Jest on też bardzo podobny w znaczeniu. Przytoczymy go z Przekładu Ulepszonego, który podaje najlepsze tłumaczenie z około 40 przekładów w naszej bibliotece: „Nie okłamujcie się wzajemnie, gdyż zewlekliście starego człowieka z jego praktykami, a oblekliście nowego [człowieka], który się odnawia do znajomości według obrazu Tego, który go stworzył”. Zauważmy, że przeszła forma zewlekania starego oraz przeszła forma oblekania nowego człowieka są podane jako powody, dla których nie powinniśmy się wzajemnie okłamywać. Po drugie, zauważmy tutaj wyraźny kontrast między starym a nowym człowiekiem. Czym jest stary człowiek? Jest nim nasze w rzeczywistości niedoskonałe, lecz w sposób poczytany doskonałe człowieczeństwo (Rzym. 6:6; Efez. 4:22). Kiedy został zewleczony stary człowiek? W poświęceniu, gdy przez oddanie naszej ludzkiej woli zrezygnowaliśmy wraz z nią z wszystkiego, co ludzkie – z wszystkiego, czym byliśmy, co posiadaliśmy oraz czym mieliśmy nadzieję być i co mieliśmy nadzieję posiadać jako ludzie. Oprócz naszych ciał oraz ich dóbr i przywilejów oznacza to zdolności, pragnienia, chęci i łaski naszych organów mózgu oraz naturalną chęć do przejawiania naszej własnej woli. Tak więc kontrast ten wykazuje, że oprócz przyszłego Boskiego ciała oraz jego dóbr i przywilejów, a także rozwoju osiągniętego przez używanie nowego człowieka po jego stworzeniu, ten nowy człowiek, przy swym pierwszym stworzeniu (co po prostu następowało przy poświęceniu, gdy Boska wola była przyjmowana za naszą własną) składa się z elementów wymienionych w pierwszym i drugim znaczeniu wyrażenia Duch jako nowe stworzenie. Wyrażeniem „który się odnawia” św. Paweł definiuje tutaj nowego człowieka jako to, co zostało odnowione w czasie spłodzenia, by przez poznanie prawdy uzyskać obraz swego Stwórcy. Teraźniejsza forma czasownika odnawia się, zależna od przeszłej formy oblekliście się, wskazuje, że równolegle z tym przeszłym oblekaniem następuje odnawianie.
Jeszcze inna rzecz ostatecznie potwierdza nasz pogląd, że nowe stworzenie w czasie swego spłodzenia składa się z elementów