Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 425
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
Także kontrast między słowami ciało oraz duch z wersetu 9 dowodzi, że słowo duch użyte jest w znaczeniu wszystkich trzech składników, co dotyczy także słów Duch Boży; natomiast wyrażenie Duch Chrystusowy w tym wersecie użyte jest w znaczeniu trzeciego składnika. W wersecie 10 słowo Chrystus użyte jest w tych trzech znaczeniach, tak jak wyrażenie duch. Ta sama uwaga stosuje się do dwukrotnego użycia słowa duch w wersecie 11, co odnosi się także do jego użycia w wersecie 13. W wersecie 14 jest ono użyte w znaczeniu trzeciego składnika, a kontrast między duchem służalczym a duchem synowskim (14, 15) dowodzi, że ten drugi użyty jest w znaczeniu trzeciego składnika. Na tym kończymy omawianie tematu, że Duch Święty w świętych jest Boskim usposobieniem w nich z punktu widzenia jego elementów składowych: nowej woli, zdolności, uczuć i łask. Te trzy rzeczy bowiem – nowa duchowa wola, nowe duchowe zdolności oraz łaski charakteru rozwijane przez nową wolę, używającą tych nowych duchowych zdolności – między innymi składają się na Boskie usposobienie w świętych, a usposobienie to jest Duchem Świętym. Zatem Duch Święty to Boskie usposobienie w świętych. Tego właśnie dowodzi dotychczasowa analiza. Składniki Ducha – nowa duchowa wola nowych duchowych zdolności oraz powstający w wyniku tego charakter w świętych – oznaczają, że Duch Święty to Boskie usposobienie w świętych. Jest to pierwszy argument tego poglądu.
Tytułem wprowadzenia do naszego drugiego dowodu na to, że Duch Święty w świętych to Boskie usposobienie w nich, pragniemy podać kilka uwag na temat znaczenia często używanego wyrażenia umysł w podanej przez nas definicji usposobienia jako umysłu, serca i woli. Wyjaśniliśmy, iż termin ten oznacza: (1) intelekt jako władze postrzegania, zapamiętywania i rozumowania; (2) treść tych władz – myśli i wiedzę związane ze spostrzeżeniami, wspomnieniami i wnioskami uzyskanymi przez używanie władz rozumowania; a także (3) skłonność, charakter intelektu i jego treści. Słowo duch w znaczeniu umysłu używane jest w tych wszystkich trzech znaczeniach i w każdym z nich z osobna.