Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 426
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
U Jan 14:26 wyraźnie zasugerowane są pierwsze i drugie z tych cech umysłu, co widać w fakcie, że Duch, duchowy intelekt i jego treść, uczy nas postępującego światła i ożywia nasze wspomnienia odnośnie minionego światła. Ta sama kwestia zawiera się w Jan 15:26 w świadczeniu Ducha oraz w Jan 16:13,14, we wprowadzaniu przez niego we wszelką prawdę oraz braniu przez niego słów Chrystusa, łącznie z rzeczami przyszłymi, i wyjaśnianiu ich. Nasze spłodzone z Ducha intelektualne władze i ich treść w coraz większym stopniu ożywiają bowiem wspomnienia przeszłych nauk przez studiowanie biblijnych myśli (z mego weźmie), czyniąc je coraz jaśniejszymi i stopniowo coraz bogatszymi w doktrynach, przykazaniach, obietnicach, napomnieniach, proroctwach, historiach i typach. Taka procedura sprawia oczywiście, że skłonności, czyli charakter naszego umysłu, stają się coraz bardziej duchowe.
W 1Kor. 2:10-16 słowo Duch jest szczegółowo omówione jako nasze duchowe władze intelektualne, dzięki używaniu których objawiane są nam niebiańskie rzeczy (w. 10). Duchowe rzeczy mogą być poznawane tylko przez takie duchowe władze umysłowe, nie przez cielesne władze umysłowe (w. 11). Te duchowe władze postrzegania, zapamiętywania i rozumowania są nam udzielane właśnie w tym celu, by umożliwić nam postrzeganie, zapamiętywanie i rozmyślanie o duchowych rzeczach (w. 12). Duch umożliwia nam też wyjaśnienie postępującej prawdy naszym duchowym umysłom oraz duchowym umysłom innych (w. 13), ponieważ duchowe rzeczy dla cielesnego umysłu nie mogą stać się jasne jako mądrość, lecz wydają się być głupstwem, gdyż są dostrzegane tylko przez tych o duchowym umyśle (w. 14), którzy są w stanie dostrzegać zarówno rzeczy cielesne, jak i duchowe, niezrozumiane przez cielesnego człowieka (w. 15). Żaden cielesny człowiek nie może prawidłowo postrzegać, zapamiętywać ani rozmyślać o duchowej treści Boskiego umysłu, co możliwe jest tylko dla tych, którzy posiadają ten sam rodzaj intelektualnych władz, ich treść i skłonności, jakie posiada Chrystus (w. 16).