Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 427
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
W Biblii treść Boskiego umysłu w zakresie prawdy, Jego Biblii, jest więc określana jako Duch oraz jako Duch Święty. To właśnie z tego powodu św. Paweł w Liście do Żydów Biblię i jej słowa (Boskie myśli wyrażone w Biblii) nazywa Duchem i Duchem Świętym (Żyd. 3:7; 9:8; 10:15). On i inni pisarze Biblii podali te myśli także w innych miejscach. Wersety używające słowa duch w znaczeniu fałszywych doktryn, a więc myśli niepochodzących od Boga, są poniżej podane kursywą: 1Moj. 6:3; Neh. 9:30; Izaj. 29:24; 30:1; 31:3; 33:11; 34:16; Ezech. 13:3; Ozeasz 9:7; Mich. 2:11; Zach. 13:2; Jana 6:63; Dz.Ap. 16:6,7; 20:23; 28:25; Rzym. 8:16 [w pierwszym użyciu tego słowa]; 2Tes. 2:2,8; 1Tym. 4:1; 1Jana 4:1,2,3,6; 5:6; Obj. 1:4; 2:7, 11, 17, 29; 3:1, 6, 13, 22; 4:5; 5:6; 14:13; 19:10; 22:17. Wersety te dowodzą, że ta część Boskiego Ducha, którą nazywamy Jego umysłem, z punktu widzenia Jego myśli, wiedzy, tzn. treść Jego intelektu (czy to traktowana jako znajdująca się w Jego własnym intelekcie, bądź umieszczona w Biblii jako jej nauki, czy też wyrażona przez Jego rzeczników jako treść ich nauk) jest w Biblii nazywana Duchem Świętym oraz Duchem, ponieważ w ten sposób mówi się o niej z punktu widzenia części używanej jako nazwa całości. Całe Boskie usposobienie – Duch Święty – składa się bowiem z Jego umysłu, serca i woli. Każda z tych części, dwie lub wszystkie trzy są w Biblii nazywane Duchem i Duchem Świętym.
Przedstawiamy teraz nasz drugi argument, dowodzący, że Duch Święty w świętych to Boskie usposobienie – umysł, serce i wola – w nich. Biblijne kontrasty i porównania wskazują, że Duch Święty w świętych to Boskie usposobienie – umysł, serce i wola – w nich. Poza bezpośrednimi definicjami jednym z najlepszych sposobów określania znaczeń słów są porównania i kontrasty między nimi a innymi słowami. Stąd siła tego drugiego argumentu. Jednym z najczęściej występujących jest kontrast między ciałem a duchem. W takich kontrastach wyrażenie ciało odnosi się do naturalnego usposobienia – umysłu, serca i woli.