Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 449
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
gdyż on Duch chwały i Boga odpoczywa na was”. Apostoł podaje nam tutaj jedno ze świadectw Ducha, tj. prześladowanie świętych z powodu Chrystusa. Ci z ludu Bożego, którzy są znieważani z powodu trwania przy urzędzie Chrystusa („imienia Chrystusowego”), są naprawdę błogosławieni („błogosławieni jesteście”), gdyż dowodzi to, że Duch chwały i Boga spoczywa na nich. Co oznacza wyrażenie duch chwały? Odpowiadamy, że według tego wersetu jest on tożsamy z Duchem Boga, który – jak z wielu punktów widzenia już dowiedliśmy, a z innych jeszcze udowodnimy – jest Boskim usposobieniem. Dlaczego więc jest on nazwany Duchem chwały? Odpowiadamy, że chwałą Boga jest Jego święty charakter, święte usposobienie. Tak jak chwałą dobrego człowieka jest jego dobry charakter, tak chwałą Boga jest Jego dobry charakter, dobre usposobienie. Mówimy o przynoszeniu chwały Bogu, o robieniu różnych dobrych rzeczy ku Jego chwale. Mamy przez to na myśli uznanie dla Jego charakteru, który obrazuje Jego chwałę. Rzeczą najbardziej zasługującą na uznanie w Bogu, najwspanialszą rzeczą w Nim, jest Jego święty charakter, usposobienie. Dlatego wyrażenie chwała Boga zwykle oznacza Jego cudowny charakter. Zatem wyrażenie Duch chwały jest równoważne wyrażeniu Duch Boży; ten drugi termin jest w naszym tekście wyjaśnieniem wyrażenia Duch chwały. Greckie sformułowanie mogłoby więc być tutaj właściwie przetłumaczone następująco: gdyż Duch chwały (chwalebny Duch), mianowicie Duch Boży, spoczywa na was. Opis ten dowodzi więc, że Święty Duch w świętych to Boskie usposobienie w nich. Na tym kończymy nasz czwarty argument: biblijne opisy Ducha Świętego, dowodzące, że jest on Boskim usposobieniem w świętych.
Przedstawiamy teraz nasz piąty dowód tego samego twierdzenia. Jest on następujący: To, co Duch Święty czyni w świętych oraz to, co się z nim dzieje w świętych dowodzi,