Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 455
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
W następnym wyrażeniu (zostaliście usprawiedliwieni) odwołuje się do tego, co ma miejsce w antytypicznej Świątnicy. Mówimy tak po pierwsze dlatego, że spłodzenie z Ducha następowało zaraz po ożywieniu usprawiedliwienia, a nie zaraz po udzieleniu usprawiedliwienia próbnego, i miało miejsce w Świątnicy. Tak więc Duch został udzielony dopiero po wejściu do świątnicy, zaraz po ożywieniu usprawiedliwienia. Po drugie, mówimy tak dlatego, gdyż usprawiedliwienie, o którym tutaj mowa, dokonuje się przez Ducha Bożego, a więc nie może być ani usprawiedliwieniem próbnym, ani ożywionym, lecz takim, które następuje po ożywieniu usprawiedliwienia oraz po spłodzeniu z Ducha. Jak pamiętamy, jedna z zasłon z koziej skóry była podwójnie złożona nad pierwszą zasłoną, przy czym strona widoczna od Dziedzińca obrazowała usprawiedliwienie próbne, natomiast strona widoczna od Świątnicy obrazowała usprawiedliwienie ożywione. Pytamy: Jakiego rodzaju usprawiedliwienie dokonuje się po usprawiedliwieniu próbnym i ożywionym oraz po spłodzeniu z Ducha? W odróżnieniu od dwóch poprzednich części usprawiedliwienia, które polegają na tym, że Bóg z uwagi na wiarę w zasługę Chrystusa uznaje człowieka sprawiedliwym, jest to usprawiedliwienie, które czyni człowieka sprawiedliwym, tj. dzięki Boskiemu usposobieniu w świętych czyni ich ono coraz bardziej sprawiedliwymi, co następuje przy antytypicznym stole z chlebami pokładnymi, gdzie rozwijana jest zarówno miłość obowiązkowa (sprawiedliwość), jak i bezinteresowna. Dokonuje się to przez wykonywanie urzędu Jezusa jako naszego Usprawiedliwiciela przez uczynki (Jak. 2:14-26) – w odróżnieniu od Jego urzędu jako naszego Usprawiedliwiciela przez wiarę (w imię Pana Jezusa) – oraz przez Boskie usposobienie w nas. Tak więc usprawiedliwiające dzieło dokonywane przez Boskiego Ducha, Jego usposobienie, potwierdza nasze twierdzenie.
Jest jeszcze trzecie wielkie dzieło dokonywane w świętych przez Ducha Świętego, tj. uświęcenie (2Tes. 2:13; 1Piotra 1:2). Nie chodzi o tę część uświęcenia – akt podjęcia poświęcenia – która ma miejsce przed ożywieniem usprawiedliwienia, co – jak przed chwilą zauważyliśmy – jest przedstawione w 1Kor. 6:11 (uświęceni [w Biblii Gdańskiej poświęceni – przypis tł.]) – lecz tę część,