Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 471
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
Fakt ten potwierdza to, że wylewanie działa nadal po wystąpieniu chrztu Ducha (służebnice). Wspaniały klasyczny fragment na temat wylewania Ducha na Kościół jako proroctwo znajdujemy w Joela 2:29, a jego wypełnienie – w Dz.Ap. 2:1-4,18.
Należy zauważyć, że celem cytowania przez św. Piotra Joela 2:28-32 nie było udowodnienie, że cały ten fragment został wypełniony w tamtym czasie, lecz wykazanie szydzącym Żydom, którzy oskarżali Apostołów o pijaństwo, że zjawisko, którego byli świadkami, nie było pijaństwem, lecz wylaniem Ducha Świętego, co Bóg obiecał przez Joela. Wracając do Joela 2, stwierdzamy, że w wersetach 1-14 opisany jest czas ucisku wraz z odpowiednimi napomnieniami; wersety 15-27 dotyczą ludu Pana w jego przywilejach żniwa. Deszcze z wersetu 23 to prawdy wysokiego powołania i restytucji. Pierwszy z nich spadł umiarkowanie w Żniwie żydowskim, a następnie obydwa spadły w Żniwie Ewangelii. Werset 28 mówi nam, co stanie się później: „A potem [w Tysiącleciu, tj. po dniach, o których mówi Joel 2:1-27] wyleję Ducha mego na wszelkie ciało”. Lecz podczas tych dni, tj. tych, o których mowa w wersetach 1-27, ma zastosowanie werset 29: „Także na sługi i na służebnice wyleję w one dni [z w.1-27] Ducha mego”. Fakt, że Bóg wylewa Swego Ducha na Swe sługi i służebnice przez cały Wiek Ewangelii, choć chrztu Ducha udzielił tylko w jego trzech częściach w okresie pierwszych siedmiu lat Wieku Ewangelii (przychodzący później otrzymują swoją część w tym chrzcie w chwili wchodzenia do Ciała, a nie przez nowe chrzty), a także fakt, że Duch jest wylewany na służebnice (dana jednostka staje się służebnicą dopiero jakiś czas po tym, gdy stanie się uczestnikiem chrztu Ducha, nie przez nowy chrzest Ducha, lecz przez wprowadzenie jej do Ciała, które otrzymało ten chrzest w latach 33-36 n.e.) – dowodzą, że wylanie Ducha i chrzest nie są dokładnie tym samym, choć część wylania jest tożsama z całością chrztu. Rzym. 5:5: „Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany”. Werset ten pokazuje, że w przeciwieństwie do chrztu Ducha, który jest aktem natychmiastowym,