Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 485

Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych

Południowo-zachodnie wzniesienie jest typem Starożytnych Godnych, północno-wschodnie – Wielkiej Kompanii, a północno- zachodnie – Młodocianych Godnych. Jeruzalem jest bardzo gorące i suche w lecie, lecz rosa zstępująca na miasto z Hermonu ma bardzo odświeżający efekt służący dobremu samopoczuciu i zadowoleniu. W ten sposób rosa Hermonu symbolizowała Ducha Świętego w jego siedmioelementowej jedności jako odświeżającego lud Boży wśród gorących i suchych doświadczeń, tj. wśród jego prób i pokus, bardzo orzeźwiając i radując go. Bóg zarządził, aby wiecznie na tych czterech symbolicznych wzniesieniach, w Swym ludzie jako światłości [Syjon – słoneczny] świata, Duch jako siedmioelementowa jedność ludu Bożego był życiem dla świata, jako szczególne Boskie błogosławieństwo. Zatem Psalm ten w symbolach świętego olejku pomazywania kapłanów oraz rosy Hermonu ilustruje Ducha Świętego. I to właśnie ta symboliczna rosa, Boskie usposobienie w świętych, orzeźwiająco – dobrym samopoczuciem i zadowoleniem – oddziałuje na wybierany lud Boży w jego czterech klasach, jak rosa Hermonu orzeźwiająca góry Syjonu.

      Woda także jest używana w Biblii jako symbol Ducha Świętego. Przedstawiamy ją jako piąty z takich symboli, wnioskując tak na podstawie Jan 7:37-39, gdzie Jezus i Jan mówią następująco: „Jezus stanął i wołał, mówiąc: Jeśli kto pragnie, niech do mnie przyjdzie, a pije. Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z wnętrza [dosłownie: brzucha] jego. (A to mówił o Duchu, którego otrzymać mieli wierzący weń; albowiem jeszcze nie był dany Duch Święty, gdyż jeszcze Jezus nie był uwielbiony)”. W odniesieniu do tego fragmentu przede wszystkim zauważamy, że wyrażenie Duch Święty nie oznacza tutaj świętej mocy Boga, ponieważ jako święta moc Duch Święty wielokrotnie był udzielany przed uwielbieniem Jezusa. Oznacza ono oczywiście Ducha Świętego jako wolę, zdolności, uczucia i łaski nowego stworzenia, ponieważ jako taki był on po raz pierwszy udzielony niektórym z upadłego rodzaju Adama w dniu Pięćdziesiątnicy.

poprzednia stronanastępna strona