Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 493
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
w czasie spłodzenia, Bóg obiecuje udzielić wiernym: (1) Boskiej natury, która składa się z Boskiego usposobienia i Boskiego ciała; (2) zwycięstwa nad ich nieprzyjaciółmi; oraz (3) współdziedzictwa z Chrystusem w panowaniu i błogosławieniu. Te trzy rzeczy są gwarantowane jako ostateczna własność wiernych naśladowców Chrystusa. Dziedzictwo to mają otrzymać w pierwszym zmartwychwstaniu, gdy dowiodą wierności swemu przymierzu ofiary. Jednak w tym życiu Bóg daje im zadatek, zaliczkę, częściowe udzielenie obiecanej własności. Jest to Duch Święty, co oznacza dwie rzeczy: (1) charakter taki, jak Chrystusa, który jest częścią Boskiej natury zwanej Boskim charakterem, jako część obietnicy: Nasienie twoje będzie jak gwiazdy niebieskie – Boskie w charakterze i ciele; oraz (2) zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi – grzechem, błędem, samolubstwem i światowością, które są wykorzystywane przeciwko nim przez diabła, świat i ciało. W tym życiu nie udziela On im Boskiego ciała ani tego zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi – grzechem, śmiercią i błędem, które są w świecie ludzkości. W tym życiu nie udziela im też współdziedzictwa w panowaniu Królestwa ani błogosławienia wszystkich narodów ziemi, gdyż te części obietnic zostaną spełnione po obecnym życiu – w pierwszym zmartwychwstaniu. Zatem tym, czego nam udziela jako częściowej zapłaty Jego obietnic, jest (1) Boski charakter, utrwalony w mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości; oraz (2) obecne zwycięstwo w naszym boju z własnym grzechem, błędem, samolubstwem i światowością. Te dwa elementy są częścią rzeczy obiecanych wiernym. Św. Paweł w dwóch wyżej przytoczonych wersetach słusznie nazywa je zadatkiem Ducha, tj. zaliczką w postaci Ducha Świętego, co dowodzi, że jest on w świętych Boskim usposobieniem.
Jedenastym symbolem naszej analizy, reprezentującym Ducha Świętego, jest przewodnik prowadzący podróżnych przez nieznany kraj, drogą właściwą dla celu ich podróży.