Epifaniczny tom 15 – rozdział 7 – str. 498
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w Świętych
może i rzeczywiście postrzega, zapamiętuje i rozmyśla o tych rzeczach, i to z duchowych motywów i w duchowy sposób (1Kor. 2:1-16). Jeśli chodzi o nasze artystyczne organy mózgu – te, które miłują to, co wzniosłe i piękne w naturze oraz sztuce, oratorstwo, grę aktorską, humor, towarzyskość i inwencję – spłodzenie z Ducha umożliwia tym organom sięganie poza ludzkie obiekty, do których w naturalny sposób lgną, do odpowiednich obiektów duchowych, do których sięgają z duchowych motywów i w duchowy sposób (Kol. 3:1,2). Dla przykładu możemy tu podać piękno i wzniosłość świętości w Bogu, Chrystusie, prawdzie i świętych; piękno i wzniosłość w innych duchowych rzeczach oraz sztuce budowania charakteru jako procesie i rezultacie; wzniosłość i piękno duchowej elokwencji; piękno i wzniosłość naśladowania (występowania w roli) Chrystusa i świętych; wzniosłość i piękno nastroju radości i pokoju w lżejszych doświadczeniach życiowych; piękno i wzniosłość budowy charakteru, wykładów, badań bereańskich, zebrań świadectw, uczestnictwa i rozmów. Podobnie jest z towarzyskością, która artystycznie wychodzi poza to, co ludzkie, i artystycznie sięga do towarzyskości duchowej. Do tych wszystkich duchowych obiektów powinniśmy kierować naszą miłość i działania jako do czegoś pięknego i wzniosłego, z duchowych motywów i w duchowy sposób. Jeśli chodzi o nasze (nie grzeszne, lecz naturalne) społeczne organy mózgu, chrzest Ducha w spłodzeniu z Ducha umożliwia nam sięganie ponad ich ludzkie obiekty do odpowiednich obiektów duchowych, z duchowych motywów i w duchowy sposób. Zatem słudzy Przymierza, jako duchowa żona Jehowy (Izaj. 54:1-17), swą miłość do ziemskiego współmałżonka będą kierować do Boga jako niebiańskiego Współmałżonka oraz ponad swe ziemskie dzieci do swych dzieci niebiańskich (2Jana 1, 5; 3Jana 1-5, 11). Tak więc Kościół, jako zaręczony z Chrystusem (2Kor. 11:2), kieruje swą miłość do płci przeciwnej ku Jezusowi jako przyszłemu duchowemu Oblubieńcowi, a swą miłość do dzieci – ku klasie restytucyjnej jako jego przyszłych dzieci (Izaj. 66:10-13). Bracia kierują swą miłość ponad swych ziemskich braci do swych braci duchowych,