Epifaniczny tom 15 – rozdział 8 – str. 534
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w utracjuszach koron, klasach godnych i restytucjonistach
będącego Boskim usposobieniem w nich w jego trzech częściach składowych: (1) jako nową wolę, która czyni wolę Boga w usprawiedliwieniu i uświęceniu; (2) jako oczyszczone ludzkie uczucia wraz ze zdolnościami sięgania do wyższych i lepszych celów aspiracji człowieka; oraz (3) jako zalety i łaski, jakie ich nowa wola – czyniąca Boską wolę w usprawiedliwieniu i poświęceniu, używająca ich oczyszczonych ludzkich uczuć – w nich rozwija. Te trzy rzeczy są bardzo podobne do trzech składników Ducha Świętego jako Boskiego usposobienia w Kościele. Te trzy składniki Ducha Świętego w Kościele są odnowionym obrazem Boga na duchowym poziomie, natomiast w Starożytnych i Młodocianych Godnych są one odnowionym obrazem Boga na ludzkim poziomie. Prawdę mówiąc, obraz Boga w tych trzech klasach, choć rożni się co do poziomu istnienia, przywracany jest według podobnych zasad. Z tego powodu nie musimy wchodzić w szczegóły na temat tych zasad, ponieważ dokładnie opisaliśmy je omawiając Ducha w świętych.
Po obszernym omówieniu Ducha Świętego jako Boskiego usposobienia Godnych w tym życiu omówimy teraz Ducha Świętego w nich w czasie Tysiąclecia. Klasyczny werset traktujący o Duchu Świętym jako Boskim usposobieniu w Godnych podczas Tysiąclecia to Joela 2:28, cytowany przez Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy w Dz.Ap. 2:17. Cytat ten nie miał dowodzić, że już wtedy rozpoczęło się Tysiąclecie ani że całość tego wersetu zaczęła się wówczas wypełniać. Był to fragment części traktującej o wylewaniu Ducha, cytowany tam przez Piotra na potwierdzenie tego, że zjawisko, którego Żydzi byli wówczas świadkami, nie było pijaństwem, jak niektórzy z nich twierdzili, lecz przepowiedzianym wylaniem Ducha Świętego. Jak wcześniej wykazaliśmy, Joela 1:2-20 dotyczy Wieku Ewangelii od jego początku aż do Żniwa; 1-27 odnosi się do końca obecnego Wieku; wersety 1-14 dotyczą świata w ucisku, a wersety 15-27 – ludu Pana w jego przywilejach Żniwa. Werset 28 mówi, co się stanie po wypełnieniu się rzeczy należących do Wieku Ewangelii, „potem”, w Tysiącleciu; natomiast werset 29 traktuje o tym, co Bóg będzie czynił dla Swojego ludu w całym Wieku Ewangelii, „w onych dniach”, dniach z Joela 1:2-2:27. Po Wieku Ewangelii, „potem”, miały nastąpić cztery wydarzenia: