Epifaniczny tom 15 – rozdział 8 – str. 548
Duch Święty: jako Boskie usposobienie w utracjuszach koron, klasach godnych i restytucjonistach
Natomiast reformowanie się i czynienie dobra nie będzie już trudne, jak obecnie, lecz bardzo łatwe. Uczucia ludzkości nie będą już skierowane do zła, błędu i deprawacji, lecz do dobra, prawdy i szlachetności. Nie będą więcej panować deprawujące instytucje i warunki, jak teraz, lecz instytucje i warunki podnoszące i uszlachetniające ducha. Zamiast licznych zarysów klątwy, które zostaną ograniczone, będą się rozwijać różne zarysy restytucji. W miejsce szerokiej drogi, prowadzącej na zatracenie z rzeszami ludzi idących po niej, jak obecnie, oraz w miejsce obecnej wąskiej drogi prowadzącej do życia z nielicznymi pielgrzymami, dla wszystkich będzie otworzona droga świętości – publiczna, którą kroczyć będzie bardzo wielu pielgrzymów. Nie będzie już wzrastać degradacja fizyczna, umysłowa, artystyczna, moralna i religijna – będzie ona zanikać, a rozpocznie się i stale będzie pomnażać udoskonalanie fizyczne, umysłowe, artystyczne, moralne i religijne. Słowem, wszystko, co sprzyjające złu zostanie całkowicie usunięte, a wszystko, co sprzyjające dobru zostanie ustanowione na solidnym i trwałym fundamencie, doznając wielkiego powodzenia. Warunki te oczywiście okażą się pomocne w zaoferowaniu Ducha Świętego wszystkim i udzielania go zależnie od postawy restytucjonistów.
W Królestwie będą dwie szczególne okoliczności bardzo pomocne w wylewaniu Ducha Świętego na klasę restytucyjną, poza większością tych wspomnianych w poprzednim akapicie: przedstawienie prawdy, Słowa Bożego, oraz wspierające opatrzności. Przyjrzymy się pokrótce tysiącletnim aspektom każdej z tych dwóch kwestii, najpierw zajmując się odpowiednimi aspektami Słowa Bożego, prawdy. Chrystus poda Słowo najpierw Żydom, używając do tego Godnych. Uleczy ich ono, jak napisano: „Posyła słowo swe i uzdrawia ich” (Ps. 107:20). Nie będzie ono jednak ograniczone tylko do nich, ponieważ będzie rozpowszechniane i będzie obfitować u wszystkich narodów, jak czytamy: „I pójdzie wiele ludzi, mówiąc: Pójdźcie (...) do domu Boga Jakubowego, a będzie nas uczył dróg swoich (...); albowiem z Syjonu [od Chrystusa i Kościoła] wyjdzie zakon,