Epifaniczny tom 15 – rozdział 8 – str. 554

Duch Święty: jako Boskie usposobienie w utracjuszach koron, klasach godnych i restytucjonistach

Pozostała część Ducha Świętego – święte serce i wola – także zostanie zaoferowana, lecz naturalnie nie będzie nikomu narzucana. Będzie udzielana wszystkim proporcjonalnie do stopnia spełniania warunków udzielania Ducha – podjęcia poświęcenia i życia zgodnie z nim. Początkowo wszyscy się poświęcą (Izaj. 45:22,23; Filip. 2:9-11), dzięki czemu otrzymają Ducha Świętego jako nową wolę. Jednak nie jako nową duchową wolę, lecz jako nową ludzką wolę, jaką Adam i Ewa posiadali, zanim zgrzeszyli, i jaką przed chrztem w Jordanie posiadał Jezus. Ta nowa wola (lub jak możemy ją nazwać – odnowiona wola) jest wolą, która będzie czynić wolę Chrystusa. Pod wpływem tej nowej woli wszyscy, przynajmniej przez jakiś czas, będą oczyszczać, przynajmniej w pewnym stopniu, swe nieczyste uczucia i, przynajmniej w pewnym stopniu, niektóre lub wszystkie z tych uczuć skierują na dobre rzeczy z dobrych motywów. Jednak nie wszyscy będą trwać w tym rozwijaniu dobra. Niektórych zmęczy praktykowanie nowej woli pod wpływem prawdy w celu reformowania ich zdeprawowanych uczuć. Utworzą oni dwie klasy. Pierwszą z nich będą ci, którzy zaprzestaną reformy nawet na zewnątrz i będą praktykować zewnętrzne i świadome nieposłuszeństwo, odmawiając jego zaprzestania. Ci oczywiście nie tylko przestaną przyjmować Ducha Świętego, lecz zniszczą swego Ducha Świętego w znaczeniu nowej woli oraz tę jego miarę, jaką dotychczas rozwinęli jako nowe serce. Uparcie lekceważąc napomnienia, kary i chłosty im wymierzane, po 100 latach zostaną unicestwieni jako przeklęci (Izaj. 65:20). Pismo Święte uczy bowiem, że niektórzy, choć przez pewien czas naprawieni przez karanie, później je zlekceważą i zatwardzą się w grzechu podczas Tysiąclecia (Izaj. 26:9-11).

      Drugą grupę stanowić będą ci, którzy – obawiając się kar, jakie będą natychmiast wymierzane za nieposłuszeństwo zewnętrznym zarządzeniom Królestwa i pragnąc błogosławieństw, jakie nieść będzie posłuszeństwo jego zarządzeniom – początkowo, tak jak wszyscy, zachowają właściwe posłuszeństwo. Jednak potem – jedni wcześniej, inni później – zmęczą się wewnętrzną walką w przezwyciężaniu swych wad oraz praktykowaniu sprawiedliwości w sercu i z serca,

poprzednia stronanastępna strona