Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 572
Duch Święty: jego łaski dominujące
Ponadto, Boska mądrość odciąga ich od wszelkich fałszywych form służenia Bogu i kieruje ich do prawdziwego Ołtarza – Kościoła działającego pod kierunkiem Chrystusa w jego zdolności udzielania pociechy, pomocy itp. srogo doświadczonemu kapłaństwu w jego pełnym prób ofiarowaniu, pobudzając ich do ofiarowania wśród ognistych prób, czemu oni się poddają. Wreszcie duch zdrowego rozsądku odcina ich od wszelkich środków i sposobów unikania lub niewłaściwego wykorzystywania ofiarniczej śmierci ciała, antytypicznej drugiej zasłony, a przez służbę Jezusa pokazuje, że powinni być wierni aż do śmierci; korzystając z tej mądrości, okazują się wierni aż do śmierci i w ten sposób kończą swe zbliżanie się do Boga. W powyżej przedstawiony sposób Boska mądrość uczy ich unikać dróg złych i nierealnych oraz korzystać z prawdziwych i rzeczywistych dróg przybliżania się do Boga przez Jezusa Chrystusa. W ten sposób udziela im ducha zdrowego rozsądku w ich relacjach z Bogiem i Chrystusem. Takie postępowanie wprowadza i utrzymuje ich bowiem we właściwych relacjach z Bogiem i Chrystusem – z Bogiem jako Źródłem, a z Chrystusem jako Narzędziem, jako Stwórcą, Dostarczycielem, Odkupicielem, Nauczycielem, Usprawiedliwicielem, Uświęcicielem i Wyzwolicielem.
Lecz to nie wszystko. W antytypicznej Świątnicy duch zdrowego rozsądku uczy ich unikania niewłaściwych związków z braćmi, a praktykowania dobrych. Częściowo dostrzegliśmy to już w poprzednim akapicie, gdy wyjaśnialiśmy zachowanie kapłaństwa przed antytypicznym Świecznikiem, Stołem i Ołtarzem. Pokażemy tutaj pewne szczegóły, których tam nie podaliśmy. Boska mądrość uczy, że w antytypicznej Świątnicy bracia są z trzech punktów widzenia przedstawieni jako posiadający wobec siebie dwojaką relację, tj. świecenie światła typicznego świecznika na typicznego kapłana reprezentuje braci kapłanów w ich zdolności wzajemnego oświecania się, natomiast kapłan widzący to światło przedstawia braci kapłanów oświecanych prawdą przez swych braci, którzy pomagają im kroczyć w tym świetle. Jest więc tutaj przedstawione to, co bracia wzajemnie czynią wobec swoich umysłów – uczą je.