Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 580
Duch Święty: jego łaski dominujące
bez robienia z nich naszych bożków. Duch zdrowego rozsądku sprawia, że nie traktujemy naszych świeckich spraw i pracy jako powołania, lecz jako coś przeciwnego, poświęcając robieniu namiotów tylko tyle czasu, by zdobyć rzeczy przyzwoite i uczciwe dla samych siebie oraz osób od nas zależnych, wykorzystując zaoszczędzony czas na studiowanie, głoszenie i praktykowanie prawdy. Dlatego nie podchodzi z zaangażowaniem do ziemskich bogactw, przypisując im jedynie znikomą wartość. Boska mądrość stale zaszczepia w wiernych ducha zdrowego rozsądku w stosunku do ziemskich zaszczytów. Pokazuje ich istotę, bezwartościowość uznania ze strony osób niebędących w harmonii z Bogiem, lecz szatańskim porządkiem rzeczy, iluzoryczność ich korzyści, ich światło jako niewarte świeczki, ich przejściowy charakter, ich ogromną cenę, rozczarowanie związane z ich zdobywaniem oraz ich posiadanie jako wrogie Bogu i Duchowi Świętemu w sobie. Są one tylko bańką mydlaną, która pęka pod wpływem kontaktu z każdym innym przedmiotem. Dlatego duch zdrowego rozsądku zniechęca do pogoni za nimi, oceniając aspirowanie do nich przez wierny lud Boży jako niegodne uwagi, w ten sposób powstrzymując go od pogoni za tą mydlaną bańką. Bez względu na formę ziemskich zaszczytów – polityczne czy obywatelskie, tytuły akademickie, prestiż społeczny, uznanie sekciarskie lub zakonne – duch zdrowego rozsądku nie widzi w nich niczego atrakcyjnego, w ich miejsce dążąc do zaszczytów, które są od Pana. W ten sposób przyjmuje właściwą postawę i prowadzi do właściwego odrzucenia świeckich zaszczytów.
Boska mądrość wpaja i udziela ducha zdrowego rozsądku w odniesieniu do oddawania się temu, co świat nazywa przyjemnościami. Chociaż duch zdrowego rozsądku dozwoli na oszczędne korzystanie z ziemskiej rozrywki wtedy, gdy rozrywka taka staje się konieczna dla nadmiernie przeciążonego organizmu, by lepiej przygotować go do służby dla Pana, doradza nam on, że ponad tę konieczną ilość powinniśmy jej unikać jako niekorzystnej dla naszych ślubów poświęcenia. Tak więc unikać on będzie rozrywek opery i teatru dla samej przyjemności. Nie będzie tracił czasu na oddawanie się przyjemności tańca.