Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 588
Duch Święty: jego łaski dominujące
w chwale osiągnięć w dziedzinie charakteru, co oznacza także, że zarówno teraz, jak i w życiu przyszłym każdy będzie używany do czegoś innego – jedni do rzeczy bardziej zaszczytnych, inni do mniej zaszczytnych. Wierni nie pozwolą na to, by z tego powodu w ich sercu budził się duch zazdrości.
Ci, którym brakuje mocy, siły woli, muszą ją rozwijać. Szczególnie pomocne będą w tym trzy rzeczy. Po pierwsze, skupienie umysłu, serca i woli na takich przykładach z historii biblijnej, kościelnej i świeckiej oraz takich naukach Słowa, które pobudzają do zdecydowania, determinacji i stanowczości samokontroli oraz do wytrwałej cierpliwości. Po drugie, używanie przez Ducha Świętego, wśród odpowiednich opatrzności, niezbędnego zdecydowania, determinacji, stanowczości i wytrwałości. Te dwie rzeczy pozytywnie rozwiną niezbędną wytrwałą determinację, z której powstanie siła woli. Po trzecie, należy jednocześnie brzydzić się, unikać i przeciwstawiać się wszelkim wrogom takiego rozwoju, usuwając ich z pola widzenia. Postępowanie takie uzupełni brakującą moc. Rozwijanie siły woli obejmuje jednak także pokonanie uporu i przesadnej wytrwałości. Dokonanie tego będzie wymagało zwalczenia tego zła. Przeciwstawne używanie trzech metod podanych powyżej w celu uzupełnienia braku mocy przeciw tym dwom wadom wyprowadzi lud Boży z tego przesadnego stanu i doprowadzi go do odpowiedniej miary stanowczości i wytrwałości, w ten sposób właściwie rozwijając moc.
Kilka słów na temat osłabiania i tłumienia mocy. Osłabianie przede wszystkim jest wynikiem nieużywania. Podobnie do naszego ciała, którego mięśnie stają się słabe i zwiotczałe w wyniku nieużywania, nasz charakter staje się słaby i zwiotczały z powodu nieużywania naszych łask. Tak więc moc jako łaska zanika z powodu jej nieużywania. Jako łaska, często jest ona jednak tracona przez używanie woli do praktykowania grzechu, błędu, samolubstwa lub światowości – w jednej lub większej liczbie form każdego z tych rodzajów zła – ponieważ używają one siły woli w takim kierunku, który jako łaskę pozostawia ją na uboczu