Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 593
Duch Święty: jego łaski dominujące
Powodem tych różnic są różne stopnie naszej bliskości do nich. Im bliżsi jesteśmy im, a oni nam, tym więcej jesteśmy im winni. Na przykład, będąc najbliżej Boga i Chrystusa, jesteśmy Im winni więcej niż komukolwiek innemu. Ponieważ związek męża i żony jest najbliższym ze wszystkich ziemskich związków, są oni wzajemnie sobie winni więcej niż komukolwiek innemu. Ponieważ rodzice i dzieci są bliżsi sobie, są sobie winni więcej niż na przykład przyjaciołom i znajomym. Widzimy więc, że sprawiedliwość wymaga, abyśmy w różny sposób odczuwali, pragnęli, myśleli, mówili i postępowali wobec innych, w zależności od różnych stopni naszej bliskości do nich.
Bogu i Chrystusowi w sprawiedliwości powinniśmy oddawać miłość obowiązkową z całego serca, umysłu, duszy i siły. Miłowanie Ich w sprawiedliwości z całego serca oznacza, że każde wyrażenie naszych uczuć artystycznych, moralnych i religijnych będzie wypływało z naszej obowiązkowej dobrej woli wobec Nich i będzie wspierało taką obowiązkową dobrą wolę. W odniesieniu do uczuć religijnych oznacza to doprowadzenie do tego, by nasza wiara, nadzieja, samokontrola, cierpliwość, miłość braterska (do bliźniego) oraz bezinteresowna wypływały z naszej miłości do Nich oraz by ją wspierały. W odniesieniu do naszych samolubnych uczuć moralnych oznacza to doprowadzenie do tego, by każde wyrażenie naszego zamiłowania do samooceny, aprobaty, odpoczynku, ostrożności, skrytości, przezorności, wojowniczości, agresywności, pożywienia i żywotności wypływało z miłości do Nich oraz by ją wspierało. W odniesieniu do naszych społecznych uczuć moralnych oznacza to doprowadzenie do tego, by każdy przejaw naszej miłości do płci przeciwnej, małżeńskości, miłości rodzicielskiej, synostwa, braterskości, przyjacielskości, domatorstwa i patriotyzmu wypływał z miłości do Nich oraz by ją wspierał. Gdy z miłości do Nich przejawiamy odpowiednie pragnienia, myśli, słowa i czyny, spełniamy wobec Nich nasze obowiązki związane z miłością obowiązkową do Nich z całego serca – uczuć. Z punktu widzenia sprawiedliwości miłujemy Ich naszymi wszystkimi uczuciami artystycznymi, gdy sprawiamy, że każdy przejaw naszego zamiłowania do tego co wzniosłe i piękne w naturze i sztuce