Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 598
Duch Święty: jego łaski dominujące
Werset ten nie oznacza też, że mamy czynić bliźniemu to, czego my pragniemy, ponieważ niekiedy również i my pragniemy zła. Równałoby się to przyjęciu naszych pragnień jako reguły naszego postępowania, podczas gdy w poświęceniu za naszą regułę postępowania przyjęliśmy wolę Boga. Co zatem oznacza ta reguła? Jeśli będziemy pamiętali, że w Mat. 7:12, tak jak i w pozostałej części kazania na górze, Jezus mówił do Swych uczniów, znajdziemy klucz do jego znaczenia. Uczniowie przyjęli wolę Boga za własną. A zatem pragnęli dla siebie tylko tego, czego Bóg chciał, by dla siebie pragnęli. Reguła ta oznacza więc, że innym czynimy to, co chcielibyśmy (czyniąc Boską wolę), by oni czynili nam.
Prowadzi to jednak do kolejnego pytania: Czego Bóg życzy sobie, abyśmy chcieli, by nasz bliźni czynił nam w motywach, myślach, słowach i czynach, gdyby on był na naszym, a my na jego miejscu? Bóg życzy sobie, abyśmy szanowali, umożliwiali i chronili go w korzystaniu przez niego z jego niezbywalnych praw. Jakie one są? Nie posiadamy oczywiście żadnych niezbywalnych praw, jeśli chodzi o Boga, ponieważ przez grzech Adam stracił dla siebie i dla nas wszystkie swoje prawa wobec Boga. Chociaż nie mamy żadnych praw wobec Boga, mamy pewne niezbywalne prawa wobec człowieka. Odpowiadają one naszym zdolnościom fizycznym, umysłowym, artystycznym, moralnym i religijnym. Mamy prawo używać ich wszystkich tak, jak chcemy, pod warunkiem, że czynimy to w zgodzie z prawami innych do używania ich niezbywalnych praw w ich zdolnościach. Nasze fizyczne niezbywalne prawa to te związane z dobrym samopoczuciem naszego ciała, prawem do żywności, odzienia, schronienia, zdrowia, życia, ruchu, pracy, odpoczynku itp., zgodnie z prawami innych do korzystania z ich praw. Nasze umysłowe niezbywalne prawa to te, związane z dobrym samopoczuciem naszego intelektu, co oznacza prawo do używania władz postrzegania, zapamiętywania, wyobraźni i rozumowania, zgodnie z prawami innych do czynienia tego. Nasze artystyczne niezbywalne prawa to te, związane z dobrym funkcjonowaniem naszych zdolności artystycznych, co oznacza używanie przez nas zamiłowania do tego co wzniosłe i piękne w naturze i sztuce,