Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 623
Duch Święty: jego łaski dominujące
Apostoł Paweł wykazuje, że przenika ona i wyraża się w różnych łaskach, co czyni w pięknym i krótkim opisie jej działania w 1Kor. 13:4-8:„Miłość jest długo cierpliwa [nieskwapliwość], dobrotliwa [dobroć] jest; miłość nie zazdrości [szczodrość]; miłość nie jest chełpliwa [poniżenie samego siebie], nie nadyma się [pokora]; nie czyni nic nieprzystojnego [grzeczność], nie szuka swoich rzeczy [nie jest samolubna], nie jest porywcza do gniewu [wyrozumiałość], nie myśli złego [niewinność]; nie raduje się z niesprawiedliwości [odraza do zła, co jest negatywnym elementem oceny], ale się raduje z prawdy [ocena lub rozkoszowanie się prawdą i jej duchem]; wszystko znosi [dosłownie: przykrywa – odpuszczenie], wszystkiemu wierzy [ufność], wszystkiego się spodziewa [nadzieja], wszystko wytrzymuje [cierpliwość, wytrwałość]. Miłość nigdy nie ustaje [trwałość]”. Tak więc miłość bezinteresowna – posiadająca źródła, podstawy i ukierunkowanie w mądrości, mocy i sprawiedliwości – w swym szerokim ujęciu obejmuje wszystkie te łaski, a nawet więcej – obejmuje każdą łaskę niższą pierwszorzędną, drugorzędną i trzeciorzędną.
Krótko powiemy teraz, w jaki sposób te cztery dominujące łaski, szczególnie miłość, dominują nad wszystkimi pozostałymi uczuciami, zaletami i łaskami. Przede wszystkim robią to przez odrywanie naszych uczuć od niższych i ziemskich rzeczy i skupianie ich na rzeczach wyższych i niebiańskich; po drugie, przez używanie naszych pozostałych uczuć, zalet i łask jako sług prawdy, sprawiedliwości i świętości. W ten sposób sprawiają one, szczególnie miłość, że nasze niższe uczucia – zamiłowanie do samooceny, aprobaty, odpoczynku, skrytości, bezpieczeństwa, posiadłości, samoobrony, agresywności, pożywienia, zdrowia, życia, przyjaciół, domu i kraju, płci przeciwnej, żony, męża, dzieci, rodziców, braci – służą prawdzie, sprawiedliwości i świętości. Jeśli rządzą nimi sprawiedliwość i miłość,