Epifaniczny tom 16 – rozdział 1 – str. 27
Wykres Boskiego Planu – ogólniki
świata, gdyż na dziedziców Królestwa wybrał biednych, bogatych w wierze. Nasz Pan dziękował Ojcu za to, że „rzeczy te zakrył przez mądrymi i roztropnymi [na sposób świecki], a objawił je niemowlętom” – cichym, pokornym, chętnym uczyć się u Boga poprzez Jego Słowo (1Kor. 1:26-29; Mat. 11:25).
W następnym wykładzie mamy nadzieję głębiej przyjrzeć się rzeczom, które Pan objawia tym ze Swego ludu, którzy mają słyszące uszy i chętne serca, rzeczom zapisanym przez świętych mężów z przeszłości, pędzonych przez Ducha dla naszej nauki.
Tekstem naszego następnego wykładu będzie werset, z którego, jak sądzę, niewielu (jeśli ktokolwiek) kiedykolwiek słyszało wykład – Dz.Ap. 3:19-21. Także i on ma swą ilustrację na wykresie.
WYKŁAD III
Zanim rozpoczniemy temat naszego obecnego wykładu, krótko powtórzymy to, czego dowiedzieliśmy się w dwóch poprzednich. Rozważaliśmy nauki Boskiego Słowa, usiłując usunąć z naszych umysłów wszelkie wcześniejsze opinie i uprzedzenia, naturalne lub nabyte. Próbowaliśmy stwierdzić, czego naucza Boskie Słowo, ponieważ wiemy, że Bóg jest prawdziwy, a Jego Słowo interpretuje się samo.
Stwierdziliśmy, że historia świata jest podzielona na trzy epoki, dyspensacje (pokaż). Pierwsza dyspensacja całkowicie należy do przeszłości. Biegła ona od stworzenia do potopu i przez Piotra jest zwana kwiatem, który był”. Przekonaliśmy się, że następna, druga dyspensacja, w większości należy do przeszłości, a obecnie zbliża się do swego końca i jest zwana kwiatem, który jest teraz”. Zwracaliśmy uwagę na znaczenie słowa świat, ponieważ jego potoczne użycie wprowadza dużo zamieszania w umyśle: gdy mówimy o końcu świata, zwykle kojarzone jest to z tym, że zniszczona będzie ziemia, na której żyjemy. Przekonaliśmy się jednak, że jeden świat już przeminął, a mimo to jesteśmy na tej samej ziemi. Nie będę wchodził w szczegóły tego tematu. Wspominam go tutaj jedynie dla