Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 131
Światy i wieki Biblii (szczegóły)
Europy, Azji i Afryki (Ezech. 38:10-13,1-9,14-39:29). Sprowadzą one na nich II fazę ucisku Jakuba (Jer. 30:4-8) – ostatnie łyki kielicha nieszczęść dla Izraela. Nasz Pan zapewni im jednak tak wspaniałe ocalenie (Ezech. 38:18-39:29), zapowiedziane im przez Wielką Kompanię, której nauki i słowa tak głęboko zapadną wówczas w serce Izraela, że jak jeden mąż zwrócą się do Pana (Zach. 12:9-13). Ziemia święta będzie od tej pory bezsprzecznie należała do nich. W ten sposób jako naród w swej ojczyźnie, nawrócony do Chrystusa, staną się oni jądrem świata ludzkości, przygotowani i oczekujący na ziemską fazę Królestwa Tysiąclecia, które najpierw ma być ustanowione wśród nich. W ten sposób Pan wraz z dziesiątym celem Wieku Ewangelii zakończy cele tego Wieku – największego z trzech Wieków drugiego świata – i otworzy drzwi do Wieku Tysiąclecia, z Kapłanami, trzema klasami Lewitów i upokorzoną ludzkością gotową do restytucji (Dz.Ap. 3:19-21).
„WŁOŻYŁ W USTA MOJE PIEŚŃ NOWĄ”
Psalm 40: 4
Rozbrzmiewa nowej pieśni wątek;
Gdy tylko poznasz jej początek,
To nuty jej bez granic ciągniesz.
Stale się uczysz jej znaczenia,
Jednak pełnego zrozumienia
Tej pieśni nigdy nie osiągniesz.
Ta pieśń jest o miłości wielkiej,
Przed którą zmyka smutek wszelki
Jak mgła, która na słońcu znika;
Gdy sercem tony jej poczujesz
Wnet smutek ziemski ulatuje
Tak święta pieśni tej muzyka.