Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 132
Światy i wieki Biblii (szczegóły)
LEPSZY DZIEŃ
Jezus nadchodzi w ucisku chmurach,
By rządzić razem z tysiącami;
W rytm bębnów ludy maszerują,
Ścieląc po drodze świat trupami.
Zbiera narody trąby głos,
Żelaznej laski pada cios.
Zły teraźniejszy wiek umyka,
Bo powstał już do łupu Pan;
W ogniu zapalczywości znika
Zasnuty grzechem świata stan.
Chylą się góry, drżą niebiosa,
Bóg wszystko wokół rusza z posad.
Pijany się potacza świat,
Zwiastując swój upadek bliski
Karania ciosów pada grad,
By niepobożnych chłostać wszystkich;
Żadne ich plagi już nie trwożą,
Nieczuli też na miłość Bożą.
Szatan jest teraz związywany,
W królestwie jego cień ma prym;
W tym świecie pokój nie jest znany
W nim zło jest dobrem, dobro złym
A ziemia w lęku przed tym złem
Drży, tęskniąc wciąż za lepszym dniem.
Bliskie już proroctw wypełnienie
Królestwo Boże zwiastujących;
Nadchodzi wreszcie wybawienie,
Niszcząc zastępów zła tysiące.
Witajmy kres ludzkiego znoju!
Panuje Jezus, Król Pokoju!
Szatan związany na lat tysiąc;
Bóg każdą łzę ociera.
Przyjdź! Mówi Duch z Oblubienicą;
Raj wrota znów otwiera;
Przekleństwo śmierci z grzechu złością
Przemija, bo Bóg jest MIŁOŚCIĄ !