Epifaniczny tom 16 – rozdział 4 – str. 221
Pierwsze piekło Biblii
ludzkich”. Także i tutaj piekło kojarzone jest ze zniszczeniem, a zatem nie może w nim być żadnych mąk ani błogości. Jedyną definicją, która pasuje do tego fragmentu, jest definicja trzecia, tj. zapomnienie. W Przyp. 27:20 czytamy: „Piekło [szeol] i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą”. Tak jak chciwi nigdy nie są nasyceni tym, co uda im się zdobyć, tak i piekło, które jest tutaj utożsamiane ze zniszczeniem, nigdy nie jest nasycone, nigdy nie może być napełnione. Ciągle ma miejsce dla kogoś nowego. Ponieważ piekło i zniszczenie występują tutaj we wzajemnej paraleli, piekło nie może być stanem mąk ani błogości. Ze wszystkich tych wersetów w sposób oczywisty wynika, że piekło musi być stanem zniszczenia, zapomnienia, ponieważ jest ono zestawiane ze zniszczeniem, a nie zachowaniem w mękach czy szczęśliwości.
Ósma grupa tekstów dowodzi, że szeol niszczy tych, którzy do niego wchodzą. Najpierw cytujemy 5Moj. 32:22: „Albowiem ogień rozpalił się w popędliwości mojej i będzie płonął aż do najgłębszego piekła [szeolu] i pożre ziemię i urodzaj jej, i wypali grunty gór”. Z pewnością mamy tutaj wzmiankę o ogniu, lecz nie o ogniu literalnym. Cały kontekst wskazuje, że jest to ogień Boskiej popędliwości, Jego niszczący gniew, po czym czytamy: „Zniszczeją od głodu i będą strawieni gorączką i śmiercią gorzką; (…) z zewnątrz osieroci je miecz, a w pokojach będzie strach”. To, że ogień używany jest do przedstawienia gniewu Boga, jest także pokazane w Jer. 15:14; 17:4; Treny 4:11; Ezech. 21:31; Sof. 3:8; Żyd. 12:29. Nie musimy zgadywać, jak wypełniło się to proroctwo, ponieważ ś w. Paweł, mówiąc pod natchnieniem Ducha Świętego (Rzym. 10:19;11), odwołuje się do 5Moj. 32 i odnosi je do cielesnego Izraela oraz do ucisku, jaki przyszedł na ten naród, gdy odrzucił on Jezusa, w wyniku czego sam został odrzucony przez Pana (Mat. 23:38). Święty Paweł oświadcza, że na Żydów przyszedł gniew aż do końca (1Tes. 2:16). Boski gniew zapalił się przeciwko nim i płonął tak długo, dopóki jako naród nie wycierpieli aż do końca za swoje