Epifaniczny tom 16 – rozdział 4 – str. 224
Pierwsze piekło Biblii
Izaj. 5:14: „Dlatego rozszerzyło piekło [szeol] gardło swoje, a rozdarło nad miarę paszczękę swoją, i zstąpią do niego szlachta i pospólstwo jego, i zgiełk jego, i ci, którzy się weselą”. Mamy tutaj opis utraty prestiżu oraz hańby i niesławy Izraela. Proroctwo to zostało w dużym stopniu już wypełnione. Jednak w czasie wielkiego ucisku (Mat. 24:21) znikają z ziemi dodatkowe miliony istnień. Izrael, razem ze swą chwałą i świetnością, nie poszedł oczywiście do miejsca błogości czy tortur, lecz do stanu nieświadomości, zapomnienia.
Izaj. 57:9: „Poniżasz się aż do grobu [szeolu]”, tzn. Izrael zniszczył siebie jako naród, jak szeol niszczy tych, którzy do niego wchodzą. A więc nie ma w nim ani mąk, ani błogości. Wszyscy, którzy się tam udają, znajdują się w stanie nieświadomości. Tak więc nasza trzecia definicja jest jedyną, jaka pasuje do tego fragmentu. Abak 2:5 mówi: „Człowiek nadużywający wina, przewrotny i hardy nie ostoi się w mieszkaniu swoim, który rozszerza jak piekło [szeol] duszę swoją, a jest jak śmierć, która się nie może nasycić, choćby zgromadził do siebie wszystkie narody, a zebrał do siebie wszystkich ludzi”. Mamy tutaj opis antychrysta. Jego apetyt stale rośnie i nigdy nie jest nasycony, tak jak zawsze nienasycony jest szeol. Dla tych, którzy znajdują się pod jego władzą, jest jak śmierć. Zgromadza do siebie wszystkie narody i zbiera wszystkich ludzi w celu ich zniszczenia. Jego chciwość jest jak śmierć w tym, że nigdy nie ma dosyć. Także i ten fragment nie odpowiada poglądowi o szeolu jako miejscu mąk czy błogości, ponieważ szeol zestawiony jest tutaj ze śmiercią, stanem nieświadomości.
Obecnie przedstawiamy dziewiąty zestaw tekstów, które dowodzą, że materialne rzeczy (domy, broń, miasta itp.) dostają się do szeolu przed Dniem Sądu. Najpierw cytujemy 4Moj. 16:30-33: „Ale jeśli co nowego uczyni Pan, że otworzy ziemia usta swe i pożre je i wszystko, co mają, i zstąpią żywo do piekła [szeolu], tedy poznacie, że rozdrażnili ci mężowie Pana. I stało się, gdy przestał mówić wszystkie te słowa, że się rozstąpiła