Epifaniczny tom 16 – rozdział 6 – str. 296
Drugie piekło Biblii
będzie dokładne podporządkowanie się prawdzie i postępowanie zgodne z nią. Ci, którzy okażą się wierni zarządzeniom Nowego Przymierza, przestrzegając ich z serca, ku zadowoleniu Boga – zdobędą życie wieczne. Jezus powie do nich wówczas: „Pójdźcie błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie królestwo wam zgotowane od założenia świata” (Mat. 25:34).
Grad (twarde, niepokojące prawdy ówczesnych czasów) zniszczy schronisko kłamstw szatana, a wody prawdy zaleją kryjówkę. Dążąc do zwiedzenia całego świata, szatan popełni swój ostatni grzech i wraz z tymi, których zwiedzie, zostanie poddany całkowitemu i wiecznemu unicestwieniu. Na nic się zda ich przymierze ze śmiercią i porozumienie z piekłem, ponieważ zostaną podeptani przez gwałtowny bicz, oznaczający demaskującą prawdę i ostateczny wyrok wydany na ludzkość. Zostaną wrzuceni do wtórej śmierci: nie będzie im wolno przejść do błogosławionych przyszłych wieków. Pozostaną wieczną obrzydliwością dla wszystkiego ciała. Ludzie przez całe wieki będą wychodzić i analizować ich teorie, czyny itp. (Izaj. 66:24), uznając, iż nie byli oni godni życia.
Przy okazji „Pierwszego piekła Biblii”, pod nagłówkiem „ Materialne rzeczy idące do szeolu przed dniem sądu„, omówiliśmy już wiele tekstów, które mają także zastosowanie w związku z drugim piekłem w tym znaczeniu, że ich zniszczenie będzie trwało wiecznie, i dlatego właściwie można o nich powiedzieć, że znajdą się w szeolu w znaczeniu drugiego piekła (zupełnego, całkowitego i wiecznego unicestwienia), chociaż idą do szeolu (zapomnienia) tylko raz.
W ten sposób zbadaliśmy wszystkie przypadki wystąpienia w Piśmie Świętym słowa piekło, będącego tłumaczeniem hebrajskiego słowa szeol oraz greckich słów hades i gehenna. W jedynym jeszcze pozostającym przypadku (2Piotra 2:4) jest ono tłumaczeniem greckiego słowa tartaroo: „Albowiem jeśli Bóg aniołom, którzy zgrzeszyli, nie przepuścił, ale strąciwszy ich do piekła