Epifaniczny tom 16 – rozdział 7 – str. 303
Zakryta tajemnica
lecz w tak niejasny sposób, że pozostawała zakryta od wieków i pokoleń. Tą tajemnicą jest Chrystus – całe pomazane Duchem grono, Jezus i wierni członkowie Jego Ciała. Jej zakryte zarysy to: (1) Chrystus jest grupą osób – gronem pomazanym Duchem – a nie tylko jednostką; (2) grupa ta w swym pierwszym adwencie (czasie od Jordanu aż do zabrania z ziemi, w czasie drugiego adwentu, ostatniego wiernego naśladowcy Jezusa należącego do jej grona) objawia się po to, by cierpieć za rodzaj ludzki; (3) w swym drugim adwencie objawią się oni w celu uwolnienia spod Adamowego wyroku niewybranych zmarłych i żyjących członków ludzkości w celu usprawiedliwienia do życia przez udzielanie im pomocy.
Ponieważ klasa ta jest Chrystusem, mówi się o niej jako o pomazanej – uchrystusowionej – przez Ducha Świętego. Słowo Chrystus – z greckiego Christos, które pochodzi od czasownika chrio – ja pomazuję, oznacza pomazany. Słowo Mesjasz – z hebrajskiego Meshiach, które pochodzi od czasownika maskach – on pomazuje, ma to samo znaczenie. Pomazywanie następuje przy pomocy Ducha Świętego, jak św. Piotr zapewnia nas w Dz.Ap. 10:38: „Jezusa z Nazaretu Bóg pomazał [dosłownie: uchrystusowił, z greckiego chrio] Duchem Świętym„. Tego samego naucza Izaj. 11:2,3; 61:1. Świadectwem tego faktu jest chrzest naszego Pana, kiedy to otworzyły się Mu niebiosa, a Duch w kształcie gołębicy zstąpił i spoczął na Nim (Mat. 3:16). Widzimy więc, że Jezus był pomazany, uchrystusowiony, przez otrzymanie Ducha Świętego. Jednak Biblia nie mówi tylko o pomazywaniu – uchrystusowieniu – jednostki (Jezusa), lecz grupy osób (Kościoła). Mówiąc o całym wiernym Kościele, św. Paweł powiada: „A tym, który nas pomazał [greckie chrio, od którego pochodzi Christos (Chrystus), co zatem oznacza uchrystusowił], jest Bóg, który nam też dał zadatek Ducha„. To właśnie z tego powodu św. Jan mówi o tym, że Kościół otrzymał „pomazanie” (chrisma – dosłownie: uchrystusowienie) od Boga