Epifaniczny tom 16 – rozdział 7 – str. 305
Zakryta tajemnica
Te fragmenty Nowego Testamentu dowodzą, że cała klasa tajemnicy to Chrystus i że Wiek Ewangelii jest dyspensacją, w której powstaje Ciało Chrystusa.
Ta zakryta klasa tajemnicy była objawiana świętym jako „Chrystus w was”, „Chrystus we mnie” (Kol. 1:27; Rzym. 8:10; Gal. 2:20) lub, gdy mówi sam Jezus: Ja w was”, Ja w nich” (Jan 14:20; 17:23,26). O tej tajemnicy mówi się także jako o nowym człowieku (Efez. 4:24; Kol. 3:10), wewnętrznym człowieku (2 Kor. 4:16; Efez. 3:16) oraz o skrytym serdecznym człowieku (1 Piotra 3:4). Takie wyrażenia jak „w Chrystusie”, „w nim”, „we mnie” (kiedy mówi Jezus), „jedno ciało w Chrystusie”, Członkowie ciała” (Głowa i inni członkowie) także objawiają tę zakrytą tajemnicę (Jan 15:2-7; Rzym. 6:3; 12:4,5; 13:14; 1Kor. 1:30; 12:12-27; Gal. 3:26,27; Efez. 1:4; 2:6; 5:23, 29, 30; Kol. 1:2,28; 2:11). O tej klasie tajemnicy mówi się także jako o nowych stworzeniach w Chrystusie (2Kor. 5:17; Gal. 6:15). W ostatecznym stanie po zmartwychwstaniu jest ona nazywana „mężem doskonałym, miarą pełnej dojrzałości Chrystusa” (Efez. 4:13).
Zobaczmy teraz, jak ta tajemnica, objawiona świętym w czasie Wieku Ewangelii, przed wiekami i pokoleniami przed Jordanem była zakryta w typach i figurach, jakie znajdujemy w Starym Testamencie (1Piotra 1:10-12). Bóg podał tę tajemnicę, używając cielesnego Izraela, pod pewnymi względami narodu typicznego, jako typu klasy Chrystusa (1Kor. 10:1-14; zwróćmy szczególną uwagę na wersety 6 i 11 [słowo „wzór” powinno być przetłumaczone jako „typy”], porównując je z 1Kor. 12:12-14 i Żyd. 3:6-14). Chociaż Izraelici byli używani jako „typy nas”, nie mieli oni najmniejszego pojęcia o tym, do czego Bóg ich wykorzystywał.
Gdy Bóg próbował Abrahama i Izaaka (1Moj. 22), a oni dali dowód swej wierności, gdy udzielał im Przymierza Potwierdzonego Przysięgą (w. 16-18) – Abraham nie wiedział, że Bóg używał go jako typu Samego Siebie, doświadczanego na punkcie oddania Chrystusa na śmierć i dostępującego przywileju