Epifaniczny tom 17 – rozdział 10 – str. 277
Czas powrotu naszego Pana
był jego ostatnim jubileuszem. Wiedząc, że jubileusz był częścią zakonu i że żaden zarys tego zakonu, ani kreska, ani jota nie może przeminąć bez wypełnienia się litery lub jej przejścia w antytyp, liczymy cykl 2500 lat wielkiego jubileuszu od daty obchodzenia ostatniego typicznego jubileuszu w październiku 626 r.p.n.e. W rezultacie dochodzimy do wniosku, że antytypiczny jubileusz, wielki jubileusz jubileuszy powinien rozpocząć się w październiku 1874. Tak więc: 6251/4 lat p.n.e. plus 18743/4 lat n.e. to 2500 lat. Wskazuje to na październik 1875 jako koniec wielkiego cyklu, łącznie z rokiem jubileuszowym, który w rezultacie rozpocząłby się w październiku 1874, gdyby ten typ trwał nadal. Ponieważ antytyp czasowy rozpoczyna się zawsze w czasie obchodzenia typu, to gdyby typiczny jubileusz był nadal przestrzegany, ten antytypiczny – 1000 lat zamiast jednego roku – musiałby się rozpocząć w październiku 1874.
Ktoś może jednak zapytać, jakim prawem podnosimy do kwadratu lata cyklu jubileuszowego, by uzyskać wielki, antytypiczny cykl, prowadzący i wprowadzający wielki antytypiczny jubileusz? Odpowiadamy, że Pan wskazuje na to jako na właściwą metodę. W jaki sposób? W każdym przypadku podnosi On do kwadratu czas trwania niższego okresu, by uzyskać następny wyższy. W ten sposób podniósł On do kwadratu liczbę dni w tygodniu dni, kończącym się sabatem, by wprowadzić i doprowadzić do jubileuszu tygodni – Zielonych Świąt, pięćdziesiątego dnia, następnego święta wyższego od sabatu (3Moj. 23:15-21). Podobnie podniósł On do kwadratu liczbę lat w tygodniu lat, kończącym się rokiem sabatowym, by wprowadzić i doprowadzić do roku jubileuszowego, pięćdziesiątego roku, następnego święta wyższego od roku sabatowego (3Moj. 25:1-4,8-13). Ponieważ okres 50 lat siedmiu lat sabatowych wraz z następującym po nich rokiem jubileuszowym był najwyższym okresem w typie, następny wyższy musi być cyklem antytypicznym, cyklem wielkim. A zatem przez podniesienie do kwadratu najwyższego okresu w typie (50 lat) otrzymujemy następny wyższy okres – 2500 lat – jako czas wielkiego, antytypicznego cyklu.