Epifaniczny tom 17 – rozdział 11 – str. 310
Znaki czasów na temat powrotu naszego Pana
co jest kolejnym dowodem tego, że żyjemy w czasie drugiego adwentu, w którym ma miejsce czas ucisku (Dan. 12:1; Obj. 11:17,18)?
WIELKI ANTYCHRYST
Czy wiesz, że: Biblia zapowiada, iż czternastym religijnym znakiem miało być to, że przed drugim adwentem Jezusa miał nastąpić adwent antychrysta (1Jana 2:18; 4:3), który miał powstać wśród wielkiego odstąpienia, zdobyć władzę pomimo pewnej przeszkody na tej drodze, rozwinąć się i objawić, a następnie być zniszczonym w czasie drugiego adwentu (2Tes. 2:3-8); że ponieważ swój mały początek ma on w czasach apostolskich, a koniec w czasie drugiego adwentu, nie może być on jednostką ani literalnym człowiekiem, lecz trwałym systemem; że jeśli (jak wykazaliśmy to w szóstym religijnym znaku) nie zrozumiemy, że Chrystus jest jednym ciałem składającym się z wielu członków, prawdziwym Kościołem z Jezusem jako Głową, nie będziemy w stanie rozpoznać antychrysta, który także jest jednym ciałem składającym się z wielu członków, kościołem rzymskokatolickim, z papieżem jako jego głową; że nie oznacza to, że poszczególni rzymsko-katolicy, z których wielu jest prawdziwymi dziećmi Bożymi, to antychryści, lecz że tym wielkim antychrystem jest system papieski jako taki, nie jednostka?
Czy wiesz, że: papiestwo – wielki antychryst – powstało w wyniku wypaczenia organizacji, doktryny i praktyki pierwotnego Kościoła (2Tes. 2:3); że pogańskie cesarstwo Rzymu, z pogańskim cesarzem noszącym tytuł najwyższego władcy religijnego, było tą przeszkodą na drodze (w. 6, 7) w uzyskaniu przez antychrysta religijnej i politycznej supremacji, przeszkodą, która jednak została ostatecznie usunięta, gdy Justynian uznał religijną supremację papiestwa, a przez uwolnienie Włoch od Gotów w roku 539 n.e. otworzył papiestwu drogę do sprawowania władzy politycznej; że w ten sposób papiestwo wyniosło się ponad władców i zasiadło w świątyni Boga, Kościele (1Kor. 3:16,17), podając się za boga, potężnego władcę (2Tes. 2:4);