Epifaniczny tom 17 – rozdział 12 – str. 340
Świadectwa Starego Testamentu
zasób wiedzy człowieka, w miarę jak coraz bardziej będzie poznawał on prawa natury rządzące ziemią i wszechświatem oraz przyjmował nauki Jezusa i je uznawał], a nie dopuszczę na was głodu (w. 29) [nigdy nie umniejszy On prawdy, jakiej im udzieli, lecz przeciwnie: stale będzie ją powiększał, tak długo, jak długo będą żyli, czyli przez wieki. Wiedza, jaką wówczas będzie posiadał świat, sprawi, że dzisiejsi naukowcy, chełpiący się swą znajomością, zawstydzeni swą chełpliwością, ze wstydem zwieszą głowę z powodu wspaniałej obfitości prawdy, jakiej Bóg im udzieli]. Rozmnożę też owoc drzew [naturalne drzewa będą rodzić coraz więcej owoców, a symboliczne drzewa żywota – Jezus i Kościół – będą rodzić im w obfitości, gdy z jednej epoki będą przechodzić do następnych], i urodzaje polne [bardzo owocna będzie nie tylko gleba ziemi, lecz także i pole duchowe – sfera prawdy, duch prawdy i jej zarządzenia – będą wielce się rozwijać dla ich korzyści i wszelkich potrzeb], żebyście więcej nie nosili hańby głodu między narodami (w. 30) [w okresie Wieku Żydowskiego i Ewangelii nosili oni hańbę jako ubodzy duchowo, pozbawieni prawdy religijnej. Lecz w Wieku Tysiąclecia zostanie ona im zapewniona w obfitości przez Jezusa i Jego uwielbioną Oblubienicę. Już nigdy nie będą nosić na sobie hańby głodu przed poganami. Wprost przeciwnie, wszyscy uznają, iż nie tylko są oni posiadaczami prawdy, jej ducha i zarządzeń, lecz także posiadaczami wszystkich prawd Nowego Testamentu, jak również udzielającymi ich wszystkim innym, gdy podróżując od narodu do narodu, nawracać będą pogan i odstępczych Żydów do zarządzeń Nowego Przymierza – jego nauk i ducha. W ten sposób będą stale się rozwijali].
„I wspomnicie na złe drogi wasze [zło, jakie czynili przeciwko Przymierzu Mojżeszowemu oraz naukom i kazaniom proroków i Jezusa. Przypomną sobie to zło.