Epifaniczny tom 17 – rozdział 13 – str. 364
Świadectwa Nowego Testamentu
Jego prawdy i sprawiedliwości], która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat [w tym życiu ogół ludzkości nie dostępuje oświecenia (Izaj. 60:2; Jan 3:19-21; 2Kor. 4:4); tylko sprawiedliwi są oświecani obecnie (Psalm 97:11). Tak więc Jan 1:9 jest proroctwem, które wypełni się ostatecznie w Tysiącleciu, kiedy to Słońce Sprawiedliwości wzejdzie ze zdrowiem w swych promieniach (Mal. 4:2) i wszelkie stworzenie oświeci co do planu Boga]”.
Jan 1:29: „Oto Baranek Boży [Obj. 5:6-13], który gładzi grzech świata”. Tutaj o Chrystusie bezpośrednio mówi się, że usunie grzech Adamowy, zdejmując z rodziny ludzkiej wyrok śmierci. Jest jednak oczywiste, że jeszcze tego nie dokonał, choć przez Swą śmierć z łaski Boga zapewnił do tego celu zasługę. Stanie się to w Tysiącleciu.
Jan 5:25-29 dowodzi, że wszyscy nie wybrani – zarówno ci znajdujący się w Adamowym procesie umierania, jak i ci znajdujący się w Adamowym stanie śmierci – w czasie Tysiąclecia otrzymają sposobność uzyskania życia. Cytujemy z przekładu A.R.V.: „Idzie godzina [ta idąca godzina to Wiek Tysiąclecia, tak jak godzina, która teraz jest to Wiek Ewangelii (1Jana 2:18; Wiek Ewangelii jest ostatnią godziną, wiekiem drugiego świata)] i teraz jest [Wiek Ewangelii], gdy umarli [nie umarli znajdujący się w Adamowym stanie śmierci, o których mówią wersety 28, 29, lecz umarli znajdujący się w Adamowym procesie umierania (Mat. 8:22; 2Kor. 5:14); Obj. 20:13 mówiące, że śmierć (Adamowy proces umierania) i piekło (hades, Adamowy stan śmierci) wydały umarłych, którzy w nich byli – jest wyraźnym przypadkiem użycia słowa umarli w obydwóch znaczeniach, ponieważ słowo śmieć niekiedy używane jest w jednym znaczeniu, niekiedy w drugim, a czasami występują w Biblii obydwa te znaczenia] usłyszą [zrozumieją (Mar. 4:9)] głos [nauki] Syna Bożego, a którzy usłyszą [będą posłuszni; słowo usłyszeć nie oznacza tutaj oczywiście odebrania zewnętrznego dźwięku, jak również nie oznacza ono w tym miejscu zrozumienia,