Epifaniczny tom 17 – rozdział 13 – str. 366
Świadectwa Nowego Testamentu
który będzie trwał przez wieki (Jan 11:25, 26)]; ale ci, którzy źle czynili [według tego i poprzedniego wersetu nie wybrani powrócą, zostaną ponownie wezwani z Adamowego stanu śmierci do świadomego istnienia w Wieku Tysiąclecia, nadchodzącej godzinie, tj. w tym samym wieku, co wybrani], na [w celu] powstanie [od niedoskonałości do doskonałości przez proces] sądu [próby do życia]”.
Tak więc Jan 5:25-29 wyraźnie uczy o tym, że w czasie Tysiąclecia umarli powrócą z procesu umierania i grobu. Wskazuje on, że dzięki temu, iż Chrystus stał się Synem Człowieczym, co nastąpiło po to, by w ofierze okupu mógł skosztować śmierci za każdego człowieka (Żyd. 2:9) – otrzymał propozycję Boskiej natury i stanowisko Administratora życia dla upadłego rodzaju. Taka służba życia jest obecnie przez Niego adresowana do wybranych – umarłych (nie tych znajdujących się w stanie śmierci, lecz w procesie umierania), którzy teraz są posłuszni Jego Słowu. W następnym wieku ci z nie wybranych umarłych, którzy nie wejdą w stan śmierci Adamowej, lecz będą znajdować się w procesie umierania jako pierwsi objęci będą sposobnością okazania posłuszeństwa Jego Słowu, w wyniku czego będą mogli otrzymać od Niego życie. Co więcej, ten Administrator życia w Tysiącleciu wyprowadzi z grobu wszystkich wybranych, którzy weszli w stan śmierci, i przyprowadzi ich do doskonałości wiecznego życia. W tym samym wieku wezwie wszystkich nie wybranych, którzy weszli w Adamowy stan śmierci, wyprowadzając ich z grobu w celu uzyskania przez nich doskonałości poprzez proces sądu.
Jan 12:32,33 to kolejny fragment traktujący o Tysiącleciu. Odnosząc się do okupu, nie tylko sugeruje, że w wyniku śmierci i uwielbienia naszego Pana wszyscy zostaną wyzwoleni od wyroku Adamowego, lecz że oprócz tego, przez pewne błogosławieństwa restytucji, zagwarantowane każdemu w Przymierzu Potwierdzonym Przysięgą a w Tysiącleciu oferowane wszystkim, wszyscy będą odpowiednio pociągani do Chrystusa: „A ja, jeśli będę podniesiony od ziemi [jak uczy werset 33,