Epifaniczny tom 17 – rozdział 13 – str. 375
Świadectwa Nowego Testamentu
imieniowi swemu [razem z wybrańcami z Żydów, jako dzieci Boże, mieli nosić zaszczytne imię Boga, jak również w najwyższym stopniu czcić Boga, ich Ojca. Wielu żydowskich braci, nie rozumiejąc wyraźnie, że w Jordanie, w dniu Zielonych Świąt i w Cezarei rozpoczęła się nowa dyspensacja, a każda z tych okoliczności była początkiem innego jej etapu – nie spodziewali się niczego innego jak tylko żydowskiego żniwa, przy którego końcu oczekiwali założenia Królestwa. W wyniku tego widzieli tylko sprzeczność między swymi oczekiwaniami a dziełem wyboru nowej dyspensacji wśród pogan. Św. Jakub argumentował, że dzieło wyboru ludu spośród pogan nie skończyło się w Cezarei, lecz miało tam swój „pierwszy” początek, że miało być kontynuowane aż do ustanowienia Królestwa, co miało nastąpić dopiero po zakończeniu tego dzieła. Wyjaśnienie to, przekonywał, harmonizowało biblijne oczekiwania odnośnie do ustanowienia Królestwa z takim dyspensacyjnym wyborczym dziełem wśród pogan].
„A z tym [wyborczym dziełem wśród pogan] zgadzają się mowy prorockie [zauważmy dobrze! Nie mówi on, że dzieło wybierania było zawarte we fragmentach, które zamierzał zacytować, ponieważ tak nie było. Jego argument był raczej taki, że nie ma żadnej sprzeczności między takim wyborczym dziełem a ustanowieniem Królestwa, ponieważ ma ono nastąpić po takim wyborze], jak jest napisane. Potem [po wejrzeniu na pogan i skompletowaniu wybranych z pogan] się wrócę [moja łaska dla ludzkości; powrót ten jest aktem Boga, który tutaj przemawia], a [by udzielać tej łaski jego poddanym] pobuduję znowu przybytek Dawidowy upadły [w Mesjaszu jako Królu ponownie podniosę rodzinę Dawida do stanu królewskiego], a ruiny jego znowu pobuduję [Izrael znajduje się w stanie ruiny jako królestwo od chwili utraty swej królewskiej rodziny jako władców za dni Sedekiasza; jednak w tysiącletnim panowaniu Mesjasza królestwo to będzie mu przywrócone] i znowu go wystawię [jako dom panujący nad światem. Dlaczego ma być ustanowione tysiącletnie Królestwo? Oto powód:], aby ci, co pozostali z ludzi [pozostali po wybraniu spośród nich wybrańców, czyli niewybrańcy],