Epifaniczny tom 17 – rozdział 13 – str. 377
Świadectwa Nowego Testamentu
Ponadto, gdybyśmy dopuścili zastąpienie zdaniem z Amos 9:12 odpowiedniego zdania z Dz.Ap. 15:17, wszystkie inne narody wraz z Edomem i tak objęte byłyby przez tekst z Dziejów Apostolskich. Gdyby bowiem „ostatki Edomczyków” z Amos 9:12 było prawidłowym brzmieniem, nie moglibyśmy przetłumaczyć następujących później słów jako „nawet wszystkie narody”, lecz jako „i wszystkie narody”, w wyniku czego tekst Amosa tak czy inaczej objąłby wszystkich nie wybranych w części odpowiadającej omawianemu tutaj fragmentowi z Dz.Ap. 15:17. Zatem taka próba okazuje się w tym przypadku całkowicie daremna. Jednak z wyżej podanego powodu wierzymy, że w pierwszym zdaniu Amos 9:12 nastąpiła zmiana tekstu hebrajskiego. Jeśli będziemy pamiętać, że w czasach św. Jakuba pismo żydowskie nie używało samogłosek, i jeśli będziemy pamiętać, że najstarsze posiadane przez nas hebrajskie manuskrypty tego fragmentu pochodzą z X wieku n.e. – z łatwością będziemy mogli zrozumieć, że w trakcie 900 lat następujących po czasach św. Jakuba hebrajski tekst mógł być w tym miejscu zmieniony, tak jak ponad wszelką wątpliwość został on zmieniony w innych miejscach. Wyciągamy zatem wniosek, że Dz.Ap. 15:14-17 dowodzą, że przez cały Wiek Ewangelii – od Jordanu, Zielonych Świąt i Cezarei aż do ustanowienia tysiącletniego Królestwa – ma miejsce tylko jeden wybór, a jego celem jest udzielenie wszystkim nie wybranym (nie wybranym, którzy pozostali z czasów, kiedy ten wybór miał miejsce) sposobności zdobycia zbawienia w Tysiącleciu.
TYSIĄCLETNI DZIEŃ SĄDU ŚWIATA
Dz.Ap. 17:31 oświadczają, że w czasie Tysiąclecia Bóg przez Jezusa będzie sądził świat – nie wybranych: żyjących i umarłych. Nie jest Boskim zamiarem pozostawienie ludzkości w grzechu, w obecnym stanie śmierci, lecz wprost przeciwnie: chce On uwolnić ją zarówno od grzechu, jak i od słusznej kary za niego – śmierci. Chociaż prawo do tego zostało w Boskim planie zabezpieczone przez śmierć Chrystusa, proces jego realizacji będzie wymagał znacznego czasu. Napisane jest, że w tym celu Bóg „postanowił dzień [dzień Tysiąclecia], w którym będzie sądził wszystek świat