Epifaniczny tom 17 – rozdział 13 – str. 394
Świadectwa Nowego Testamentu
[z powodu swych związków z Abrahamen, Izaakiem i Jakubem, są oni dziedzicami pewnych błogosławieństw, jakie staną się ich udziałem w Tysiącleciu]. Albowiem darów swoich [Bóg obiecał im szczególnie cztery rzeczy jako dary: (1) główne miejsce wśród narodów w Tysiącleciu, (2) pierwszeństwo w błogosławieństwach Tysiąclecia, (3) przywilej zawarcia Nowego Przymierza oraz (4) przywilej posiadania ziemi Palestyny] i wezwania [urzędu misjonarzy Tysiąclecia, nawracających do Królestwa cały pogański świat] Bóg nie żałuje [te dary i to powołanie należy do nich bezwarunkowo z powodu ich związków z ojcami, gdyż Bóg udzielił im ich niezbywalnie. Mogą zatem być pewni otrzymania ich w Tysiącleciu, co dowodzi, że Bóg nie odrzucił Izraela na zawsze]”.
Zauważmy, jak wersety 30-32 mówią o zgromadzaniu wybrańców właśnie w celu błogosławienia nie wybranych Izraelitów i pogan: „Bo jako i wy [apostoł zwraca się tutaj do wybrańców spośród pogan w całym Wieku Ewangelii] niegdyś [przed wybraniem was spośród narodów] nie wierzyliście Bogu [gdy postępowali jak inni poganie, byli niewierzący i nieposłuszni], ale teraz [w czasie powołania wyborczego] dostąpiliście miłosierdzia [wysokiego powołania] przez ich niedowiarstwo [niedowiarstwo Izraela doprowadziło do tego, że nie znalazła się wystarczająca liczba odpowiednich Izraelitów, by wypełnić wybór Wieku Ewangelii. Dlatego z powodu ich niewiary otworzyły się drzwi szansy dla pogan, by uzupełnić brakującą liczbę wybranych, dzięki czemu z powodu niewiary Izraela udziałem pewnych pogan (o których apostoł mówi tutaj jako „wy”) stało się miłosierdzie wysokiego powołania Wieku Ewangelii]. Tak i oni [zaślepieni, zatwardziali Izraelici] teraz [przez cały Wiek Ewangelii] stali się nieposłusznymi [co szczególnie objawiło się w odrzucaniu Chrystusa przez cały obecny wiek], aby dla miłosierdzia wam okazanego [wysokie powołanie wyniesie wiernych wybrańców do Boskiej natury i współdziedzictwa z Chrystusem, co jest tym szczególnym miłosierdziem okazywanym wybrańcom, o którym tutaj mowa. Wykorzystanie w Tysiącleciu tego miłosierdzia wysokiego powołania ma na celu błogosławienie zaślepionego i zatwardziałego Izraela,