Epifaniczny tom 17 – rozdział 14 – str. 440
Człowiek pyta, Bóg odpowiada
Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach – wojsko bardzo, bardzo wielkie.
DO CZEGO PROWADZI POŁĄCZENIE I ROZDZIELENIE
TYCH DWÓCH CZĘŚCI?
(1) Ich połączenie: 1Moj. 2:7 – Stworzył Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza dech żywota. I stał się człowiek duszą żyjącą. Ezech. 37:10-14 – Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach – wojsko bardzo, bardzo wielkie. (…) I poznacie, że Ja jestem Pan, gdy otworzę wasze groby i wyprowadzę was z waszych grobów, ludu mój. I dam w was ducha mego, a ożyjecie, i dam wam odpocząć w ziemi waszej; i dowiecie się, że Ja Pan mówię to i uczynię.
(2) Ich rozdzielenie: Jak. 2:26 – Ciało bez ducha jest martwe. Psalm 146:4 – Wyjdzie duch jego, i nawróci się do ziemi swojej; w on dzień zginą wszystkie myśli jego.
W JAKIM STANIE ZOSTAŁ STWORZONY CZŁOWIEK?
(1) Na obraz Boga: 1Moj. 1:26,27 – Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz (…) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży stworzył go; mężczyznę i niewiastę stworzył je. 1Moj. 9:6 – Na obraz Boży uczynił człowieka. 1Kor. 11:7 – Jest on obrazem i odbiciem chwały Bożej. Jak. 3:9 – Przez niego błogosławimy Boga i Ojca i przez niego przeklinamy ludzi, którzy na podobieństwo Boże stworzeni są.
(2) Na podobieństwo Boga: 1Moj. 1:26 – Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka (…) według podobieństwa naszego; a niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. 1Moj. 5:1 – W dzień, którego stworzył Bóg człowieka, na podobieństwo Boże uczynił go.
CZYM BYŁ OBRAZ BOGA?
1Moj. 1:31 – I widział Bóg wszystko, co uczynił, a oto było bardzo dobre. 5Moj. 32:4 – Doskonałe jest dzieło jego, gdyż wszystkie drogi jego są prawe. Jest Bogiem wiernym, bez fałszu,