Epifaniczny tom 17 – rozdział 14 – str. 461
Człowiek pyta, Bóg odpowiada
Jest oto kobieta wywołująca duchy w Endor. 2Kron. 33:6 – Oddawał się [Manases] wróżbiarstwu, czarom i gusłom, ustanowił wywoływaczy duchów i wróżbitów, wiele złego czynił w oczach Pana. Jer. 14:14 – Fałszywie prorokują prorocy w moim imieniu; (…) kłamliwe widzenia, marne wieszczby i wymysły swojego serca wam prorokują.
DLACZEGO ZMARLI NIE MOGĄ KONTAKTOWAĆ SIĘ Z ŻYJĄCYMI W SPIRYTYZMIE I OKULTYZMIE?
Ijob 14:21 – Jego dzieci zdobywają szacunek – lecz on o tym nie wie; gdy żyją w poniżeniu, on na to nie zważa. Psalm 6:6 – Bo po śmierci nie pamięta się o tobie, a w grobie [Szeolu] któż cię wysławiać będzie? Psalm 115:17 – Umarli nie chwalą Pana ani ci, którzy zstępują do milczenia. Psalm 146:4 – Wyjdzie duch jego, i nawróci się do ziemi swojej; w on dzień zginą wszystkie myśli jego. Kazn. 9:5, 6, 10 – Ci, co żyją, wiedzą, że umrzeć mają; ale umarli o niczym nie wiedzą. (…) i miłość ich, i zazdrość ich i nienawiść ich już zginęła, i nie mają już udziału w niczym z tego, co się dzieje pod słońcem. Nie ma żadnej czynności ani rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu, do którego idziesz. Izaj. 38:18, 19 – Nie grób [Szeol] wysławia cię, a śmierć nie chwali cię; prawdy twoje nie oczekują ci, którzy w dół wstępują. Żywy, żywy, ten cię wysławiać będzie, jak ja dzisiaj. Izaj. 63:16 – Tyś zaiste ojcem naszym, bo Abraham nie wie o nas, a Izrael nie zna nas. Dan. 12:2 – A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się. Jan 11:11, 14 – Łazarz, nasz przyjaciel, zasnął; ale idę zbudzić go ze snu. Wtedy to rzekł im Jezus wyraźnie: Łazarz umarł. Dz.Ap. 7:60-8:1 – Zasnął. A Saul zezwolił na jego śmierć.
CZY PISMO ŚWIĘTE UCZY, ŻE ZŁE DUCHY
– UPADLI ANIOŁOWIE –
SĄ ISTOTAMI OSOBOWYMI?
Łuk. 4:41 – Wychodziły też z wielu demony, które krzyczały i mówiły: Ty jesteś Synem Bożym. A On gromił je i nie pozwalał im mówić, bo one wiedziały, iż On jest Chrystusem.