Epifaniczny tom 17 – rozdział 2 – str. 37
Siedem zbawionych klas
natomiast pozostałe dwie klasy – „synowie wasi” oraz „córki wasze” – jako klasy zbawione będą rozwijane w trakcie Tysiąclecia.
„STARCY WASI”
Omówienie tych czterech zbawionych klas rozpoczynamy od tych, którzy w wersecie 28 nazywani są „starcami waszymi”. Ta sama klasa występuje jako „starcy” u Izaj. 24:23, gdzie w hebrajskim użyte jest dokładnie to samo słowo, co w naszym tekście. To samo hebrajskie słowo mówi o tej klasie w Psalm 107:32. Ta sama klasa występuje u Żyd. 11:2 jako „przodkowie”. Ponieważ u Żyd. 11:38 mówi się o nich jako o tych, których świat nie był godzien, nazywamy ich Starożytnymi Godnymi w odróżnieniu od „młodzieńców waszych”, których nazywamy Młodocianymi Godnymi, odróżniając ich w ten sposób także od Maluczkiego Stadka i Wielkiej Kompanii. Przez określenie „starcy” z naszego tekstu rozumiemy wiernych Starego Testamentu. Długa lista wielu tych starców z ich imionami i dokonaniami podana jest u Żyd. 11:4-32. O innych, choć nie z imienia, mówią wersety 33-40. Byli oni bohaterami wiary przed przyjściem Chrystusa. Bóg używał ich jako Swych przedstawicieli, sług i świadków w tamtych czasach, a przez niektórych z nich podał księgi Starego Testamentu. Choć o tym nie wiedzieli, w różnych wydarzeniach ich życia używał ich także do podania wielu typicznych obrazów pewnych przyszłych osób, klas i wydarzeń Swego planu. Ponieważ żyli przed śmiercią Chrystusa, nie mogli oczywiście dostąpić rzeczywistego zniesienia wyroku śmierci, który – tak jak reszta ludzkości – odziedziczyli po Adamie. Mimo to Bóg udzielił im tymczasowego usprawiedliwienia przez ich wiarę w Jego obietnice (Rzym. 4:3-9,17-23; Żyd. 11:7).
Żyjąc przed śmiercią Jezusa, nie mogli stać się synami Boga i współdziedzicami Chrystusa (Jana 1:12,13; Rzym. 8:17; Gal. 4:3-5). Jednak dzięki usprawiedliwieniu z wiary otrzymali przywilej