Epifaniczny tom 17 – rozdział 3 – str. 63
Szatan, jego istota i królestwo
DRUGORZĘDNE DOKTRYNY JEGO KRÓLESTWA
Imperium oparte na takich zasadach i stosujące takie środki przetrwania musi być naturalnie pełne zła. Pismo Święte nazywa je „mocą ciemności” – grzechu i błędu (Kol. 1:13). Chociaż szatan wielce zwiódł ludzi doktrynami o Boskim prawie królów, kleru i arystokracji, to jednak wiedział, że one same nie zdołają zapewnić mu panowania nad rodzajem ludzkim. Dlatego uznał za konieczne wprowadzenie jeszcze trzech innych doktryn, by podeprzeć nadbudowę, jaką utworzył na bazie trzech form zasady Boskiego prawa. Trzy wyżej podane doktryny nazywamy podstawowymi doktrynami imperium szatana, a trzy następne – doktrynami drugorzędnymi. Oto one: (1) umarli nie są umarłymi, lecz żyją; (2) umarli stają się duchami i jako tacy są świadomi; (3) umarli znajdują się albo w stanie błogości, albo w męczarniach. We wczesnej historii rodzaju ludzkiego, już w samym Edenie, szatan wprowadził te trzy kłamstwa, za co Jezus nazwał go kłamcą i ojcem kłamstwa; natomiast przyjęcie ich przez Ewę sprowadziło na rodzaj ludzki grzech i śmierć, za co Jezus nazwał go mordercą (Jan 8:44). Zauważmy słowa, w jakie szatan po raz pierwszy ubrał te trzy drugorzędne błędy swego królestwa (1Moj. 3:4, 5): (1) „Żadnym sposobem [naprawdę] śmiercią nie pomrzecie [tylko pozornie umrzecie; w rzeczywistości będziecie żyć dalej, chociaż pozornie nieżywi, to znaczy, że umarli są żywymi]; (2) będziecie jako [podobni] bogowie [aniołowie (Psalm 97:7, por. Żyd. 1:6; w hebrajskim Starym Testamencie aniołowie 197 razy nazywani są bogami), którzy są duchami (Żyd. 1:7), to znaczy, umarli stają się duchami – egzystują jako aniołowie], (3) znający [doświadczający] dobre [rozkoszy] i złe [mąk]”.
Bardzo widoczny jest zamiar szatana używania tych trzech błędów jako drugorzędnych doktryn jego imperium. Wiedział on, że jeśli zdoła oszukać rodzaj ludzki w tych trzech przedmiotach, to zdoła nakłonić go, by wierzył także, że pewne inne błędy są prawdą, a pewne prawdy fałszem, oraz że pewne zło jest dobrem,