Epifaniczny tom 17 – rozdział 5 – str. 123
Królestwo Boże
otrzyma przywilej współpracy z Królestwem w nawracaniu pogańskiego świata (1Moj. 22:17; 28:14; Izaj. 19:24; Ezech. 16:60,61; Psalm 107:22).
Potem, gdy Królestwo będzie już w znacznym stopniu zaawansowane na drodze ku restytucji swych wszystkich żyjących wówczas poddanych, jak również samej ziemi (Izaj. 35:1-9; 29:18-20), z grobu zaczną być wyprowadzani nie wybrani zmarli, prawdopodobnie grupowo i w różnych odstępach czasu (Izaj. 35:10; Dan. 12:2,3; Izaj. 29:24; 25:8). Zostaną oni powitani i otrzymają wsparcie w reformowaniu się nie tylko od Królestwa w jego dwóch fazach, lecz także od tych z ogółu ludzkości, którzy będą uczyć się sprawiedliwości, bowiem także oni otrzymają sposobność pomagania wzbudzanym jednostkom w powracaniu do obrazu Boga. Wierne wykorzystanie takiej sposobności korzystnie będzie wpływać na nich samych (Mat. 25:35-40). W ten sposób coraz większa liczba zmarłych będzie wyprowadzana z grobu, i przy pomocy Królestwa oraz jego zarządzeń, kierowana na drogę ku restytucji. Ci, którzy będą powracać później, znajdą oparcie w swych poprzednikach, jak również w dwóch fazach Królestwa, które będą pomagać im w osiąganiu restytucji.
Ktoś może zapytać: czy rodzaj ludzki w chwili obudzenia z grobu otrzyma doskonałe ciała?
Odpowiemy, że Starożytni i Młodociani Godni, którzy w tym życiu przeszli próbę wiary i posłuszeństwa, otrzymają doskonałe ludzkie ciała w chwili obudzenia (Żyd. 11:35). Jednak ci, którzy powstają na zmartwychwstanie [powrót do doskonałości] dokonywane przez proces sądu (Jan 5:29), nie będą obudzeni w doskonałych ciałach. Wyprowadzenie ich z grobu ma na celu udzielenie im sposobności kroczenia Gościńcem Świątobliwości ku doskonałości fizycznej, umysłowej, moralnej i religijnej (Izaj. 35:8-10). Natychmiastowe udzielenie im doskonałych ciał przeszkodziłoby ich reformie,