Epifaniczny tom 17 – rozdział 6 – str. 167
Czy jest nadzieja dla kogokolwiek z nie zbawionych zmarłych?
doprowadzenie do doskonałego życia, zarówno sprawiedliwych, jak i niesprawiedliwych. Wszyscy, którzy sąw grobach, wyjdą z nich i dojdą do poznania prawdy, by – jeśli zechcą i będą posłuszni – mogli odzyskać to wszystko, co zostało utracone przez Adama, a odkupione przez Zbawcę świata, Jezusa Chrystusa. Powyższe wyjaśnienie jest w zupełnej zgodzie z dosłownym tłumaczeniem ostatniego zdania Dz.Ap. 24:15: „będzie zmartwychwstanie i sprawiedliwych i niesprawiedliwych”, bowiem przed słowami „sprawiedliwych” i „niesprawiedliwych” nie ma greckiego przedimka określonego.
CZY POWSTANĄ TE SAME CIAŁA?
Piąte stosowne pytanie to: czy w przebudzeniu zmartwychwstania powstaną te same ciała, które są składane do grobu? Bardzo jasna odpowiedź jest udzielona na podobne pytanie w 1Kor. 15:35-38, gdzie czytamy: „Ale rzecze kto: Jak wzbudzeni bywają umarli, i w jakim ciele wychodzą? O głupi! To, co ty siejesz, nie bywa ożywione, jeśli nie umrze. I co siejesz, nie siejesz ciała, które ma potem wyróść, ale gołe ziarno, jak się trafi, albo pszeniczne, albo jakiekolwiek inne. Ale mu Bóg daje ciało jakie chce, a każdemu nasieniu jego własne ciało [kursywa dodana]”. Wersety te wyraźnie pokazują, że pogrzebane ciała nie powracają, podając jako ilustrację zasiane ziarna pszenicy itp., które już nie powracają, lecz wydają nowe ziarna. Podobnie i pogrzebane ciała nie powstaną w zmartwychwstaniu.
Niekiedy uważa się, iż Jan 2:19, 21 („Rozwalcie ten kościół, a we trzech dniach wystawię go. Ale on mówił o kościele ciała swego”) naucza o wzbudzeniu tego samego ciała, które jest pogrzebane. Taka interpretacja zaprzecza nie tylko wyżej zacytowanym słowom świętego Pawła, lecz także wielu innym ustępom Pisma Świętego i naukom biblijnym, jakie podaliśmy w Wykresie Boskiego planu, s.334, które dowodzą, iż Jezus w zmartwychwstaniu nie zabrał z powrotem Swego ziemskiego ciała.