Epifaniczny tom 17 – rozdział 6 – str. 173
Czy jest nadzieja dla kogokolwiek z nie zbawionych zmarłych?
przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch [zmarli], i którzy [werset przechodzi teraz do określenia tych zstępujących w proch] duszy swej żywo zachować nie mogą [z powodu wyroku Adamowego]”. Ten ostatni werset dowodzi, że chodzi o nie wybranych zmarłych, gdyż to oni z powodu wyroku Adamowego nie mogą żywo zachować swoich dusz. Według tego ustępu mają oni kłaniać się Panu jako Władcy narodów, co może nastąpić dopiero w Tysiącleciu, okresie Jego władzy.
Kolejny fragment to Psalm 86:9: „Wszystkie narody, któreś ty stworzył, przychodząc kłaniać się będą przed obliczem twoim, Panie! i wielbić będą imię twoje”. Wiele narodów stworzonych przez Boga, jak siedem ludów Kanaanu, Asyryjczycy, Babilończycy itp. już nie istnieje. Zostały one jednak stworzone przez Boga, lecz w tym życiu nie czciły i nie wielbiły Jehowy. By mogły to uczynić, muszą być zatem wzbudzone z martwych i nauczone czci i uwielbienia dla Boga, co należy do Tysiąclecia. Izaj. 29:18, 24 to kolejny stosowny fragment: „I usłyszą [zrozumieją] dnia onego [dnia Boga, we Wieku Tysiąclecia] głusi [ci, którzy w tym życiu mają zamknięte uszy zrozumienia i dlatego nie mogą zrozumieć rzeczy wiary (Mat. 13:9-17)] słowa [nauki] ksiąg [Biblii; Izaj. 35:5, 6], a z mroku [mieszaniny prawdy i błędu, w której znajdują się w obecnym życiu] i z ciemności [całkowitego błędu] oczy ślepych [tych, którzy w tym życiu nie mogli dostrzec rzeczy wiary] patrzeć będą (…) I staną się rozumnymi błądzący duchem [w doktrynie] (1Jana 4:1-3), a szemracze [z powodu surowości przekleństwa, pod którym żyli i umarli – a więc nie wybrani zmarli] nauczą się umiejętności”. Werset ten oświadcza, że w Tysiącleciu ci, którzy w tym życiu nie mogli dostrzec ani zrozumieć spraw wiary, którzy żyjąc w błędzie i pod przekleństwem z szemraniem do końca wzdychali (Rzym. 8:22), dostrzegą i zrozumieją prawdę oraz zostaną uwolnieni z częściowego czy zupełnego błędu. Rzym. 14:9: „Gdyż na to [w tym celu] Chrystus i umarł [jako okup za wszystkich (1Tym. 2:6)]