Epifaniczny tom 17 – rozdział 7 – str. 182
Dzień Sądu
SĄD JAKO POUCZENIE
(1) Wykażemy, że shaphat, mishpat, krino i krisis zawierają pierwsze z czterech przed chwilą przedstawionych znaczeń – uczyć, instruować, pouczać lub nauka, instrukcja, pouczenie. „Sądy [mishpatim – liczba mnoga od mishpat] Pańskie są prawdziwe, a przy tym i sprawiedliwe. Pożądliwsze nad złoto i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy [„O jak są słodkie słowa twoje (nauki) podniebieniu memu! Nad miód są słodsze ustom moim” (Psalm 119:103). Gdybyśmy rozumieli sądy tego wersetu w znaczeniu wyroków, a następnie rozumieli te wyroki jako wieczne męki, czy byłyby one słodkie?]. Sługa też twój bywa oświecony przez nie [pouczenia Pana ostrzegają nas przed grzechem i jego skutkami (Psalm 119:11)]; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką” (Psalm 19:10-12). Fragment ten bardzo wyraźnie dowodzi, że jednym ze znaczeń sądu jest pouczenie. Równie jasny w tym temacie jest Psalm 25:8,9: „Dobry i prawy jest Pan; przeto drogi naucza grzeszników. Poprowadzi cichych w sądzie [paralelizm następnego zdania pokazuje, jakie jest znaczenie prowadzenia cichych w sądzie], a nauczy pokornych drogi swojej”. Podobnego dowodu dostarcza Psalm 106:3: „Błogosławieni, którzy strzegą sądu [„błogosławieni są, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go” (Łuk. 11:28). Gdyby jednak sąd oznaczał tutaj wyrok, a wyrok byłby skazaniem na wieczne męki, z pewnością strzegliby go oni, lecz w jaki sposób byliby tym błogosławieni?]”. „Pan (…) napełni Syjon [Kościół] sądem [prawdą] i sprawiedliwością” (Izaj. 33:5). Dostrzegamy to także w Izaj. 56:1,2: „Strzeżcie sądu, a czyńcie sprawiedliwość [praktykujcie prawdę i sprawiedliwość] (…) błogosławiony człowiek, który to czyni” (Łuk. 11:28). U Izaj. 42:1-4 znajdujemy wspaniały opis pouczania ludzi przez Mesjasza w następujących słowach: „Oto sługa mój, polegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja.