Epifaniczny tom 17 – rozdział 9 – str. 244

Etapy powrotu naszego Pana

Z wielu tekstów oczywiste jest, że czas ucisku – gniewu zachodzi nieco na czas żęcia, a potem następuje po nim przez pewien okres (Amos 9:13; Mat. 13:42; Obj. 6:9-11 [oczekiwanie, aż poświęci się ostatni członek]; Obj. 7:1-3; 14:19,20). Krótko wyjaśnimy teraz te wersety, w których słowo parousia zawiera w sobie pierwszą i drugą fazę drugiego adwentu naszego Pana. Szczególną cechą tych konkretnych odniesień jest to, że łączą one w sobie zarówno okres żęcia, jak i gniewu, tzn. dotyczą żniwa w szerokim znaczeniu tego słowa.

      1Tes. 2:19: „Albowiem jaka jest nadzieja nasza, albo radość, albo korona chluby? Czyż nie wy przed oblicznością Pana naszego Jezusa Chrystusa w obecność jego?” Św. Paweł, występując jako rzecznik wszystkich wiernych nauczycieli Ciała Chrystusowego w okresie Wieku Ewangelii, mówi tutaj, że ci, których pozyskują oni dla Pana, będą ich nadzieją, radością i koroną chluby w czasie parousia Pana. Ponieważ śpiący święci mieli być wzbudzeni z martwych najpierw (1Tes. 4:13-17), a ostatni z pozostałych świętych mieli być wyzwoleni dopiero przy „pochwyceniu w obłokach” ucisku w czasie wielkiego ucisku, i ponieważ wszyscy z takich wiernych nauczycieli muszą być z Panem, by cieszyć się wyżej wspomnianym przywilejem razem z wszystkimi tymi, których pozyskali – oznacza to, że słowo parousia w tym wersecie obejmuje nie tylko pierwszą, lecz także drugą fazę drugiego adwentu naszego Pana – Jego epiphaneia, apokalupsis.

      1Tes. 3:13: „Aby utwierdzone były serca wasze nienaganione w świątobliwości przed Bogiem i Ojcem naszym, w obecność Pana naszego Jezusa Chrystusa ze wszystkimi świętymi jego”. By wszyscy święci byli obecni z Bogiem i Jezusem w czasie wspomnianej tutaj parousia, musi ona obejmować także czas Jego epiphaneia, czas Jego pojawienia się, gdy wszyscy święci pojawiają się z Nim w chwale (Kol. 3:4).

      1Tes. 4:15: „(…) my, którzy żywi pozostaniemy do obecności Pana, nie uprzedzimy tych, którzy zasnęli”. Jak już stwierdziliśmy, kontekst dowodzi, że opis ten obejmuje wszystkich świętych.

poprzednia stronanastępna strona