Epifaniczny tom 17 – rozdział 9 – str. 252
Etapy powrotu naszego Pana
a teraz objawionej przez okazanie się zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, który (…) żywot na jaśnię wywiódł i nieśmiertelność przez ewangelię” (2Tym. 1:9,10). We fragmencie tym o planie i łasce, przygotowanej przez Boga dla Jego ludu, zanim zaczął się świat, mówi się jako o wyraźniej objawianych przez epiphaneia, jasne świecenie, jasne nauczanie Jezusa dotyczące osób, zasad i rzeczy. Wśród rzeczy wyraźnie objawionych przez Jezusa za pośrednictwem Ewangelii, Boskiej prawdy, św. Paweł wymienia życie i nieśmiertelność. Werset ten bardzo dobitnie potwierdza naszą pierwszą definicję zastosowania w Nowym Testamencie słowa epiphaneia. Zauważmy, iż w tekście tym epiphaneia, wyraźne objawianie, nie jest łączone z drugą obecnością naszego Pana, lecz ze żniwem Wieku Żydowskiego.
(2) „Oczekując onej błogosławionej nadziei [ujrzenia naszego Pana, przebywania z Nim oraz bycia takim, jak On – Kol. 3:4; 1Jana 3:2] i objawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa” (Tyt. 2:13). Pod wyrażeniem „chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa” nie powinniśmy rozumieć, jak niektórzy, że chodzi o oślepiające naturalne światło, lecz raczej o blask Ich doskonałych charakterów świecących pełnym blaskiem w najwyższej mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości (Izaj. 6:3; Psalm 72:19; 4Moj. 14:21; Obj. 4:8; 15:3,4). Werset ten stwierdza, że w związku z drugim pobytem naszego Pana na ziemi święci oczekują dwóch rzeczy: (1) realizacji swych nadziei ujrzenia Go, przebywania z Nim oraz stania się takimi, jakim jest On; oraz (2) wyraźnego objawiania na całej ziemi chwalebnych charakterów Boga i Jezusa Chrystusa, tak jak niebiosa są obecnie pełne Ich chwały. Zatem fragment ten mówi o objawianiu chwalebnych charakterów Boga i Jezusa Chrystusa za pośrednictwem prawdy świecącej szczególnie jasno. Według rozważanego obecnie tekstu, ma to towarzyszyć drugiemu pobytowi Jezusa na ziemi. Tekst ten dotyczy zatem Jego całego drugiego adwentu.