Epifaniczny tom 17 – rozdział 9 – str. 259
Etapy powrotu naszego Pana
(6) 1Piotra 1:13: „(…) doskonałą miejcie nadzieję ku tej łasce, która wam dana będzie w objawienie Jezusa Chrystusa”. Znaczenie jest w dużym stopniu takie samo jak u 1Piotra 1:7.
(7) 1Piotra 4:13: „Ale radujcie się z tego, żeście uczestnikami cierpienia Chrystusowego, abyście się i w objawienie chwały jego z radością weselili”. W czasie objawienia się Jezusa Jego Kościół będzie wraz z Nim, objawiany w tym samym czasie i w ten sam sposób.
Na podstawie tych wersetów oczywiste staje się, że w odniesieniu do drugiego adwentu naszego Pana słowo apokalupsis, tak jak epiphaneia, ma dwa znaczenia: (1) aktu objawiania, odkrywania, w wyniku czego ujawniane są osoby, zasady i rzeczy, poprzednio ukryte lub niejasne; w tym znaczeniu apokalupsis, tak jak epiphaneia, posiada szerokie zastosowanie czasowe w odniesieniu do drugiego adwentu naszego Pana, rozciągające się od Jego przybycia aż do końca Królestwa. Zauważyliśmy to także w przypadku słowa parousia w zastosowaniu do drugiego adwentu, które wskazuje na Jego obecność w dowolnym z jej trzech etapów oraz w nich wszystkich począwszy od Jego przybycia aż do końca Królestwa Boga i Jego Chrystusa; (2) czasu wielkiego ucisku, w którym w sposób wyraźny następuje szczególne objawianie, odsłanianie osób, zasad i rzeczy, poprzednio ukrytych lub niejasnych.
BASILEIA, CZYLI KRÓLESTWO CHRYSTUSA
Trzecim etapem drugiej obecności naszego Pana na ziemi jest oczywiście Królestwo, po grecku zwane basileia (2Tym. 4:1). Nie będziemy go tutaj omawiać, ponieważ wiele szczegółów na jego temat podaliśmy w rozdziale V.
Jeśli chcemy mieć jasność w temacie drugiego adwentu Chrystusa, bardzo ważne jest, abyśmy pamiętali, że są trzy etapy pobytu Chrystusa na ziemi – paruzja, epifania, czyli apokalipsa oraz bazyleja, czyli królestwo. Słowem, paruzja jest przygotowaniem zarówno dla epifanii, apokalipsy, jak i dla bazylei, królestwa; natomiast epifania, apokalipsa kontynuuje rezultaty paruzji i wprowadza bazyleę, królestwo.