Epifaniczny tom 3 – wstęp i przedmowa – str. IV

miejsc i wydarzeń z osobami, które w jednym lub kilku powyższych sposobach nazywane są typami, np. Elizeusz i synowie proroccy, wdowa z Sarepty, Achab, Obadiasz itd., z których wszyscy występowali z Eliaszem, jednoznacznie wymienionym jako typ (Mal. 4:4-6; Mat. 11:14; Łuk. 1:17). Wreszcie siódmy sposób to każdy przypadek, kiedy biblijna historia posiada dokładny odpowiednik w sprawach chrześcijańskiego kościoła lub z nim związanych, nawet jeśli żadna z powyższych sześciu metod nie pokazuje typu. Nasz Pastor uczył bowiem, że każde doświadczenie i dokonanie chrześcijańskiego kościoła zostało pokazane w typie żydowskiego kościoła (Parauzyjny tom drugi, str. 204, Parauzyjny tom szósty, str. 391; Amos 3:7). Oznacza to, że to, co lud Boży jako taki czynił w Wieku Ewangelii, to czego dokonywał lub to, co było czynione wobec niego, jest pokazane w typach Biblii. Budzi to kolejne pytanie: Dlaczego Autor tak dużo mówi o typach, zwłaszcza że nasz Pastor ostrzegał (P 2, 173,2) przed osobami, które choć w dobrej wierze, to jednak błędnie, we wszystkim w Biblii widzą typy? Na to odpowiadamy, że my także ostrzegamy przed osobami próbującymi uczynić typ z każdej osoby i wydarzenia Biblii, jako działającymi w dobrej wierze, lecz błędnie. Przyłączamy się do naszego Pastora w ogłaszaniu antytypu ostrzeżenia przed takim spekulacyjnym postępowaniem, tak jak pokazuje to 2 Moj. 19:21,22. Ostrzeżenie to dotyczy nie tylko antytypicznego ludu Paruzji i Epifanii, lecz także jego wszystkich antytypicznych Kapłanów z wyjątkiem dwóch pokazanych w Aaronie – Posłanników Paruzji i Epifanii, przy czym Mojżesz jest tutaj typem naszego Pana w czasie Paruzji i Epifanii, czego dowodzą wydarzenia tego rozdziału, wyjaśnione przez św. Pawła w Żyd. 12:18-21,2529. Tak jak nasz Pastor, który brał udział w udzielaniu tego ostrzeżenia, cały czas podawał bardzo liczne typy na czasie, tak i my, którzy mamy udział w udzielaniu tego ostrzeżenia, cały czas podajemy bardzo liczne typy na czasie. Ma tu zastosowanie powiedzenie, że jeśli dwóch robi to samo, nie zawsze jest to to samo. Bóg pragnął, by pod koniec Wieku tylko tych dwóch wyżej wspomnianych Posłanników podjęło się badania niezbędnego do właściwego podawania typów. Pozostałym takie badanie jest zabronione (2Moj. 19:21,22). Kiedykolwiek Bóg najpierw udziela zrozumienia niektórych typów itp. innym (4Moj. 12:6), co czyni wypełniając Mat. 13:52, czyni to przez bezpośrednie i szybkie oświecenie ich umysłów, w wyniku czego oni jakby „wpadają” na daną interpretację, nie gwałcąc Słowa Pana przez spekulacyjne badanie. W podawaniu typów trzymamy się siedmiu zasad wyjaśnionych w poprzednim akapicie. Wierzymy, że każdy trzeźwo myślący i kompetentny sędzia przyzna, że – podobnie do interpretacji typów przez naszego Pastora – nasze interpretacje są logiczne, zgodne z faktami, rozsądne i biblijne; podobnie do jego interpretacji zupełnie nie ma w nich błądzenia, wymysłów, wizji, urojeń, zaprzeczania faktom i niedorzeczności z interpretacji spekulujących. Tymi słowami i z modlitwą o Boskie błogosławieństwo dla jej misji książka ta jest przedstawiana Czytelnikowi przez Autora.

Wasz Brat i Sługa,

PAUL S.L. JOHNSON

Philadelphia, Pa., U.S.A.
14 stycznia 1938.

poprzednia stronanastępna strona