Epifaniczny tom 3 – rozdział 1 – str. 11

Eliasz – typ i antytyp

      (5) Między rokiem 539 a 799, gdy antytypiczne kruki, sek ciarze, karmiły antytypicznego Eliasza, miały miejsce cztery wyraźne kontrowersje: (1) czy Chrystus posiada obecnie jedną naturę, czy dwie (544-553), rozstrzygnięta na II soborze w Konstantynopolu w roku 553; (2) czy Chrystus posiada obecnie jedną wolę, czy dwie (633-680), rozstrzygnięta na III soborze w Konstantynopolu w roku 680; (3) czy chrześcijanie powinni oddawać obrazom kult religijny (717-787), rozstrzygnięta na II soborze w Nicei w roku 787; (4) czy Chrystus jako istota ludzka był tak samo Synem Bożym, jakim jest jako istota Boska (782-799), rozstrzygnięta na narodowym synodzie Franków w Akwizgranie w roku 799. Wynikiem tych kontrowersji było powstanie podziałów, sekt. Niewielka ilość prawdy (Kerit), jaka została przeniesiona z poprzedniego okresu na temat Boga, Chrystusa, Ducha Świętego, człowieka, grzechu, wolnej łaski, wyboru, Kościoła itd., w czasie tych kontrowersji zupełnie wyschła. Ostatnia z nich została rozstrzygnięta, gdy Feliks z Urgel w Hiszpanii, przywódca przeciwko katolikom, wyrzekł się swego poglądu i po sześciodniowej debacie na synodzie w Akwizgranie w roku 799 przyjął pogląd katolicki. Z nastaniem w roku 799 papieskiego tysiąclecia całkowicie wysechł zatem antytypiczny Kerit, a antytypiczne kruki przestały karmić Eliasza. To właśnie to wydarzenie, wraz z tym, co stało się w związku z nim, pozwala nam ustalić datę, kiedy antytypiczny Eliasz otrzymał polecenie udania się do antytypicznej Sarepty, miejsca wytapiania.

      (6) Wersety 8-16. Pamiętając o kluczu do typu Eliasza, tj. że działalności antytypicznego Eliasza mamy szukać w związku z tymi, którzy protestowali przeciwko błędowi, oraz w związku z ruchami reformatorskimi, będziemy w stanie prześledzić ich antytypy oraz następne wersety tego rozdziału. Nasz umiłowany brat John Edgar pokazał nam fałszywe papieskie tysiąclecie, od roku 799 do 1799. Takie tysiąclecie musiało oczywiście być poprzedzone wyschnięciem antytypicznego Keritu oraz brakiem aktywności antytypicznych kruków na terenach

poprzednia stronanastępna strona