Epifaniczny tom 3 – rozdział 1 – str. 13
Eliasz – typ i antytyp
tego pierwszego jest pewne, a w przypadku drugiego wysoce prawdopodobne, że wraz z innymi poświęconymi braćmi przybyli oni z Feliksem z Urgel (ostatnim krukiem) z Hiszpanii, miejsca ostatniej i czwartej kontrowersji okresu 539-799, by wziąć udział we wspomnianej powyżej debacie na frankijskim narodowym synodzie w Akwizgranie w roku 799. W wyniku tej debaty wszyscy oni zrozumieli, że potok Kerit całkowicie wysechł i że kruki nie przynosiły już klasie Eliasza antytypicznego chleba ani mięsa. Rozważając to, spotkali się z Ludwikiem Pobożnym, który panował wówczas nad częścią cesarstwa swego ojca w południowej i południowo-wschodniej Francji oraz w północno-zachodnich Włoszech. Na ich gorącą prośbę zaprosił on ich do korzystania z przywileju swych zakonnych instytucji edukacyjnych, gdzie między innymi młodzi ludzie byli nauczani poglądów Ludwika przeciwnych papieskiej supremacji i bałwochwalstwu. Byli bardzo spragnieni biblijnych instrukcji możliwych do zdobycia w tych instytucjach. Niektórych z nich, a mianowicie Klaudiusza i Agobarda, Ludwik zaprosił później na swój dwór jako doradców, nauczycieli i kapłanów. Nakarmieni w ten sposób wiedzą możliwą do uzyskania od protestującego stronnictwa, wszyscy ci młodzi ludzie stali się bardzo aktywni w obronie reform przeciwnych papieskiej supremacji i bałwochwalstwu. Dotyczyło to szczególnie Klaudiusza z Turynu w latach 813-839 oraz Agobarda z Lyonu w latach 813-840.
(7)Pamiętając o tych pokrótce zarysowanych faktach, spójrzmy na typ. Sarepta, miejsce wytapiania, reprezentuje ciężką sytuację protestujących przeciwko papieskiemu absolutyzmowi i bałwochwalstwu. To, że należała ona do antytypicznego Sydonu (łowienie) oznacza, że żyli oni w sferze niebędącej w harmonii z ogólnym nurtem nominalnego Izraela duchowego, a mimo to w mniejszym lub większym stopniu szli z nim na kompromis (łowili, handlowali). Fakt, że wdowa znajdowała się przy bramie miasta przedstawia wysoką pozycję stronnictwa protestującego. Dwa drwa reprezentują sprzeciwianie się papieskiemu absolutyzmowi i bałwochwalstwu.